مندرج در ژورنال شماره ۴۹ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
انتشار عکس مجسمهای از اثر پرویز تناولی نشان میدهد کفش این مجسمه برنزی به سرقت رفته است. علاوه بر سرقتهای قبلی، ۴ مجسمه از هفت مجسمه کودکان در حال بازی از این هنرمند نیز ناپدید شدهاند. از کابلهای برق گرفته تا نردههای آهنی پلها منظما ناپدید می شوند.
کمتر کسی پیدا می شود که درخود این پدیده رو به گسترش را ناشی از بی فرهنگی جامعه یا کسانی که به سرقت چنین اشیایی دست می زنند ربط بدهد. جامعه به این درجه از خودآگاهی رسیده است که تشخیص بدهد، نیاز مادر همه واکنش های اجتماعی است.
تصور کنید بی سر پناه در جنگلی گرفتار آمده اید و از هر سو در محاصره جانواران وحشی هستید. شما باید برای رفع گرسنگی و در امان بودن از سرما و برای زنده ماندن بجنگید. آنجا طلوع و غروب خورشید شاعرانه نیست. تماشای ستارگان در آسمان صاف را به نظاره نمی نشینید. به بازیگوشی بچه میمون نمی خندید. در آن شرایط صرفا بقاء شما است که حکم می راند. با این وجود نوع دوستی در ایران علیرغم این همه درد و رنج مثال زدنی است. و این هم نتیجه یک جنبش سیاسی – اجتماعی بغایت انساندوستانه است.
آن تصور خیالی، تصویر واقعی از زندگی ما در ایران تحت حاکمیت اوباش اسلامی است. برای حفاظت از هنر، فرهنگ، زیبایی و انسانیت، و برای اینکه مهربان باشیم و به همنوع خود بیشتر و بهتر عشق بورزیم، این مناسبات وحشیانه حاکم بر زندگی مان را باید برچینیم.
سردبیر این شماره نشریه ژورنال: کیوان جاوید
* نقل قول از ژورنال با ذکر منبع آزاد است: نشریه روزانه ژورنال journalfarsi.com