مندرج در ژورنال شماره ۸۳ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
“معترضان افغان سردر کنسولگری ایران در هرات را به آتش کشیدند”.
علیه رفتار شنیع و غیرانسانی سازمان یافته با مهاجرین افغان در ایران تظاهراتهایی در شهرهای کابل، هرات و خوست برگزار شده است. طی ۹ ماه حکومت طالبان، فقر و فلاکت، بیکاری و ناامنی اقتصادی و اجتماعی موجب آوارگی میلیونها شهروند افغانستانی گریزان از بیداد طالبان از جمله به ایران گشته است. جمهوری اسلامی ادعا میکند بیش از چهار دهه میزبان چندین میلیون مهاجر افغان بوده است. سابقه سیاه این پذیرایی اسلامی البته بر کسی پوشیده نیست. مهاجرین بیپناهی که از ابتداییترین حقوق اجتماعی محروم شدهاند و روزانه در ابعاد چندین هزار نفر رد مرز میشوند. جهنم “گردنه تنباکویی” در خاوران در شرق تهران برگی از سند زنده این “پذیرایی” است.
سه آخوند به طرز مشکوکی در مشهد کشته و مجروح میشوند. بنا بر ادعای مندرج در خبر، ضارب افغانستانی است. برخوردهای مهاجر ستیزانه تشدید میشود. تظاهرات علیه مهاجرین افغان سازمان مییابد.
واقعیت این است که عمر ماه عسل روابط جمهوری اسلامی و طالبان کوتاهتر از آن بود که تصور میشد. دمل چرکین رقابتها و تضاد منافع دو طرف سرباز کرده است و قربانیان بلافصلش کارگران مهاجری هستند که راهی جز گریز به ایران ندارند. تشدید بدرفتاری با شهروندان افغان برگ برنده جمهوری اسلامی برای تحت فشار گذاشتن طالبان و ایجاد بحرانهای انسانی بیشتر در افغانستان است. مردم ایران و افغانستان دشمن مشترکی دارند. جمهوری اسلامی و طالبان دو روری یک سکهاند. رهایی از شر این دو تنها راه رهایی است!
سردبیر این شماره نشریه ژورنال: سیاوش آذری
* نقل قول از ژورنال با ذکر منبع آزاد است: نشریه روزانه ژورنال journalfarsi.com