مندرج در ژورنال شماره ۸۴ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
خامنهای: “استغفار در میدانهای ملی و در میدانهای بزرگ اجتماعی کارکرد و تاثیر دارد و ما را به توفیقات بزرگ میرساند. … استغفار یعنی چه؟ یعنی معذرتخواهی از خیلی از کارها. از بسیاری از کردهها و نکردههای خودمان از خدای متعال باید معذرت بخواهیم.”
قبل از هر چیز به سخنان احمد زیدآبادی توجه کنیم: “دولت رییسی فرصت چندانی در اختیار ندارد. بدبختانه در پشتِ ناکامی و شکست او فرصتی برای دیگران هم نهفته نیست. از اینرو، سوگمندانه باید گفت که دولت او آخرین فرصت برای همه است.” او ادامه میدهد: “بعید میدانم تاریخ ایران چنین تراژدی هولانگیز و سوگناکی را تجربه کرده باشد!”
خامنهای بخاطر جان خودش هم شده شاید بهتر باشد نصایح امثال زیدآبادی را جدی بگیرد و یک فکری برای خودش بکند، چون فرصت استغفار از خدای متعال هم دیگر فراهم نیست.
روزگاری را که تجربه خواهند کرد، البته نه از نوع تجربه “نیاکانمان در عهد مُغول”، بلکه تجربه “هولانگیز و سوگناک” برای ایشان وقتی است که با چشم خود ببینند مردم سرنوشت خویش را خود به دست گرفتهاند.
ماه فروردین به پایان نرسیده که اعتراضات از گوشه و کنار در کف خیابانها شکل گرفته است. خامنهای یا باید مانند هیتلر به وقت سقوط رفتار کند، یا استغفار کند و در دادگاه مردمی عادلانه محاکمه شود. “خدای متعال” دردش را درمان نمی کند.
سردبیر این شماره نشریه ژورنال: سیاوش آذری
* نقل قول از ژورنال با ذکر منبع آزاد است: نشریه روزانه ژورنال journalfarsi.com