کارگران مراکز نفتی اعتصاب سیاسی را شروع کردند – اصغر کریمی

مندرج در ژورنال شماره ۲۳۸ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

از صبح ۱۸ مهر کارگران چندین مرکز نفتی در عسلویه و آبادان و بوشهر اعتصاب را شروع کردند، تجمع کردند و با شعار علیه دیکتاتور و سیدعلی سرنگونه وارد میدان شدند.

بنظر میرسد که اعتصاب در مراکز نفت بطور زنجیره ای گسترش می یابد، مراکز مختلفی مخصوصا در خوزستان وارد اعتصاب میشوند و خون تازه ای به انقلاب وارد میکنند. روز شنبه ۱۶ مهرماه نقطه عطفی در مسیر پیشروی مردم بود و فضای جامعه را تندتر، رادیکال تر و پرشورتر کرد. دانش آموزان که از روزهای قبل از شنبه به جنبش پیوسته بودند از شنبه در ابعاد وسیعتری به میدان آمدند، در تهران جمعیت زیادی در نقاط مختلف شهر با نیروهای رژیم درگیر شدند، در شهرهای کردستان همزمان با اعتصاب سراسری تجمعات تعرضی گسترده ای برپا شد، دانشجویان بر شدت اعتراضات خود افزودند و بازار در مناطقی از تهران و اصفهان و برخی شهرهای دیگر تعطیل شد. یک نکته مهم پیوستن پرقدرت مردم محلات کارگری و فقیرنشین تهران مانند فلاح، نازی آباد، قلعه حسن خان و هاشمی بود که نشان میداد انقلاب مردم عمق و وسعت بیشتری پیدا کرده است. اینها مقدمه ورود کارگران مراکز مهم نفت بود.

اعتصاب کارگران پتروشیمی هنگام و بوشهر در عسلویه، کارگران فاز دوم پالایشگاه آبادان، پتروشیمی هنگام و کارگران پالایشگاه کنگان در بوشهر دیگر صرفا حول خواست های صنفی شان نیست. اعتصابی تماما سیاسی است. کارگران تجمع کردند، جاده را با سنگ و آتش بستند و علیه خامنه ای شعار دادند. این یک اتفاق مهم سیاسی در فضای امروز جامعه ایران است که با توجه به زمینه های مناسبی که بویژه در روزهای اخیر در جامعه شکل گرفته اینطور بنظر میرسد که میرود تا فاز تازه ای در انقلاب ایجاد کند.

یک جنبه مهم دیگر این اعتصابات وارد میدان شدن یک استان پر تپش اعتراض در انقلاب است. خوزستان در سه هفته اخیر نیرویش را وارد میدان نکرده بود. با شروع اعتصابات آنهم در مناطق نفتی این احتمال قوی وجود دارد که جوانان و مردم شهرهای خوزستان تجمعات خیابانی را شروع کنند. در استانی که از هر نظر اهمیت حیاتی دارد. سابقه مبارزه در این استان بسیار درخشان است. اعتصابات پرقدرت فولاد و هفت تپه، اعتراضات شهری علیه آلودگی هوا و مشکل آب، خیزش علیه فاجعه متروپل از جمله رویدادهای مهم سیاسی و مبارزاتی در این استان بوده است. چنانچه اعتراضات شهری در این استان شروع شود وحشت زیادی در میان مقامات حکومت ایجاد میکند و آنها را در تنگنای بیشتری قرار میدهد.

انقلاب برای پیشروی احتیاج به ورود کارگران به اعتصاب دارد و این اتفاق از امروز شروع شده است. حالا میتوان از گردان ها و سنگرهای متعدد قدرتمند انقلاب صحبت کرد: دانشجویان، شروع همراهی خانواده های دانش آموزان با آنها، اعتصابات و اعتراضات در شهرهای کردستان، گسترش اعتراضات خیابانی در تهران، تجمعات اعتراضی در مناطق فقیرنشین و کارگری، اعتصاب در بازار برخی شهرها، تداوم همراهی چهره های شناخته شده ورزشی و سینمایی و هنری در ایران، ادامه تظاهرات های قدرتمند ایرانیان در شهرهای جهان، همبستگی افکار عمومی جهانی با زنان و مردم ایران که موضعگیری های تندتر دول غربی را بدنبال داشتته است و از امروز اعتصاب در مراکز نفت چهره قدرتمند و مصمم انقلاب را به نمایش میگذارد.

در نقطه مقابل با حکومتی طرف هستیم که بالای آن سر در گم است و پایین آن بی روحیه و متزلزل. در داخل منفور و در خارج منزوی. هشدارهای بدون باروت مقامات، روحیه عصبی و پایین فرماندهان، ریزش در صفوف حکومت، پیوستن تعدادی از نیروهای انتظامی به تجمع مردم در نازی آباد که هرچند ابعاد وسیعی ندارد اما بسیار مهم است و شروع پیوستن نیروهای انتظامی به مردم را نشان میدهد، دم و دستگاه تبلیغی آبروباخته که بدرد صفوف خودشان هم نمیخورد آنهم در مقابل «هجمه» قدرتمند رسانه های خارج از ایران و هک شدن های مکرر صدا و سیما و مخابرات و دیگر نهادهای حکومت، تصویری از اردوی بهم ریخته دشمن بدست میدهد. تصویری که مردم هر لحظه آنرا مونیتور میکنند و از آنها برای جنگ روانی علیه مقامات کشوری و لشگری و آیت الله های حکومت بشیوه تاثیرگذاری استفاده میکنند.

انقلاب علیرغم بیرحمی ها و سرکوبگری ها هر روز وسیعتر و عمیق تر میشود و لایه های بیشتری از جامعه به آن میپیوندند و با اعتماد بنفس و امیدوار به پیش میرود.

 

سردبیر این شماره نشریه ژورنال: سوسن صابری

*سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *