ژورنال سایت خبری سیاسی ژورنال 
مندرج در ژورنال شماره ۲۴۶ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
به گزارش شورای سازماندهی کارگران پیمانی نفت روز سه شنبه ۲۶ مهرماه رانندگان تانکرهای حمل سوخت در پالایشگاه آبادان دست به اعتصاب زدند. به این ترتیب این کارگران هم به اعتصاب همکارانشان می پیوندند که هفته گذشته در مراکز نفتی و پتروشیمی در عسلویه و کنگان و آبادان شروع شد و امروز به مراکز نفتی در بندرعباس و ماههشر هم گسترش پیدا کرده است.
از سوی دیگر کارگران نیشکر هفت تپه هم اعلام کرده اند که برای پیگیری خواستهایشان که هنوز متحقق نشده است، تجمعات اعتراضی خودشان را در محل همیشگی اعتراضاتشان، در سنگر، ادامه خواهند داد. به این ترتیب هفت تپه، پایتخت اعتصابات جهان، هم پا بمیدان مبارزه میگذارد. همچنین به گزارش اتحادیه آزاد کارگران، کارگران این تایر هم یک هفته است در اعتصاب هستند.
مجموعه اینها نشان میدهد که اعتصابات کارگری در یک سطح سراسری و در رشته های مختلف رو به گسترش است. و این در دل انقلاب ما و در روند مبارزاتی که همه ما مردم ایران داریم به پیش می بریم، اهمیت و نقش بسیار تعیین کننده و کارسازی دارد.
گسترش اعتصابات کارگری از چند جنبه مهم است. اول اینکه اعتصابات کارگری مثل ستون فقرات اعتصاب عمومی میتواند این حرکت را، اعتصابات و دست از کار کشیدن را، به بخشهای مختلف کارکنان، کارمندان و دانشجویان و غیره تسری بدهد. فی الحال دانشجویان در سطح گسترده ای در حال اعتصاب هستند، بخشهائی از بازاریان در شهرهای مختلف هم اعتصاب کرده اند، در شهرهای کردستان هم اعتصاب ادامه دارد. بارها کردستان دست به اعتصاب عمومی در شهرهای مختلف این استان زده است. به این ترتیب اعتصاب، به عنوان اعتصاب عمومی همه بخشها، کارگران، کارمندان، بازاریان و مغازه داران، دانشجویان و کلا کارکنان جامعه رو به گسترش است و اعتصابات کارگری ستون فقرات این اعتصابات سراسری و عمومی خواهد بود و نقش موثری در تداوم و تقویت آن خواهد داشت.
جنبه دیگر اهمیت این امر اینست که میتواند به تظاهراتها و راهپیمائی ها و تجمعات ما در شهرها قدرت بیشتری بدهد، گستردگی بیشتر بدهد، روحیه بالاتری بدهد و به این ترتیب بخشهای بیشتری از جامعه با امید به گسترش و تداوم اعتصابات و با این چشم انداز که اعتصابات کمر حکومت را خواهد شکست به خیابانها بیایند و اعتراضات و تظاهرات شهر گسترده تر بشود و در شهرهای بیشتری و با جمعیت بیشتری شکل بگیرد.
و بالاخره جنبه سوم و مهمترین جنبه اینست که اعتصابات کارگری در خود، حتی اگر تظاهرات شهری هم در کار نباشد، میتواند ضربه کاری ای به حکومت بزند؛ میتواند شریان اقتصادی حکومت را قطع کند و حکومت را فلج کند. امروز گسترش اعتصاب کارگران نفت بخاطر ثقل و اهمیت این صنعت در اقتصاد ایران، بطور کاری و خیلی موثری حکومت را فلج خواهد کرد.
اعتصاب در بخشهای خدماتی هم کارساز است. اعتصاب رانندگان تانکرهای سوخت بری از این نقطه نظر هم مهم است که بخشی از کارگران خدماتی هستند که با اعتصابشان میتوانند زندگی روزمره جامعه را، که جمهوری اسلامی میخواهد اینطور جلوه بدهد که همه چیزی عادی است و تنها بخش اندکی اغتشاشگر هستند و غیره، متوقف کند و حکومت را کاملا به بن بست بکشد. اگر اعتصاب رانندگان تانکرهای سوخت بری گسترش پیدا کند به اعتصاب همه رانندگان کامیون، به اعتصاب کارگران راه آهن، به اعتصاب اتوبوسرانی ها، متروها و غیره، آن وقت حکومت حتی دو هفته هم دوام نخواهد آورد. ازینرو اعتصابات کارگری در خود اهمیت بسیاری دارد.
ما اعتصاباتی را در جامعه شاهد هستیم – و امیدوارم شاهد پیشروی هر چه بیشتر این حرکت باشیم- که از همه این جنبه ها میتواند افق امید بخش و پیروزمندانه ای را در چشم انداز انقلاب ما قرار بدهد. این بعهده ما فعالین کارگری است که اعتصابات را در همه مراکز تولیدی و خدماتی تدارک ببینیم و بعهده ما بخشهای دیگر جامعه – دانشجویان، کارمندان، جوانان و کلا مردمی که هر روز به خیابانها می آئیم و میخواهیم از شر این حکومت خلاص بشویم- هست که با تمام توان از اعتصابات جاری حمایت کنیم، پرچم آنها را بلند کنیم، در شعارهایمان، در تظاهراتهایمان فریاد بزنیم “کارگر نفت ما رهبر سرسخت ما”، در مدیای اجتماعی بخشهای بیشتری از جامعه را به اعتصاب فرابخوانیم و باین ترتیب گام بلند و تعیین کننده ای در پیشروی انقلاب با شکوهی که آغاز کرده ایم، بجلو برداریم.
پیروزی از آن ما است. در این تردیدی نداشته باشید.
سردبیر این شماره نشریه ژورنال: سوسن صابری
*سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com
