آغوش باز، وا اسلاما، وا ناموسا – کیوان جاوید

مندرج در ژورنال شماره ۲۵۲ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

یک زن در رشت با داشتن مقوایی که بر روی آن نوشته: “این روزها به حال خوب نیاز داریم. امید تقلا می‌کند برای روییدن” به استقبال رهگذرانی می روند که آغوش باز او را می پذیرند.

وقتی برای اولین بار در بیست و چند سال قبل منصور حکمت، لیدر وقت حزب کمونیست کارگری، با مشاهده عمیق جامعه ایران گفته بود که انقلاب علیه جمهوری اسلامی یک انقلاب زنانه است، برای کمتر ناظر سیاسی، احزاب و عموم مردم چنین پیش بینی ای قابل درک و باور بود.

امروز در انقلاب جاری این فقط شعار مرگ بر دیکتاتور نیست که پایه های نظام اسلامی را به لرزه درآورده است. انقلاب نوین ایران فقط علیه فقر و فساد و چپاول یک مشت دزد غارتگر اسلامی نیست. این خیزش انقلابی قلب اسلام سیاسی و حکومت اسلامی را نشانه گرفته است. مذهب این نماد و تبلور ضدیت بنیادین با زنان و نابود کننده شادی و هویت زنان آنچنان مورد هجوم مردم، خصوصا زنان و جوانان قرار گرفته است که سرنگونی جمهوری اسلامی پایانی خواهد بود بر هر آنچه که نشانی از مذهب و نابرابری علیه زنان دارد.

در ورای این ضدیت و قیام سیاسی – فرهنگی در ایران علیه حکومت پاسدار قوانین ضد زن، جامعه با حرکت عمقی دیگر برای رهایی زنان روبرو است. آغوش باز در ایران که عموما توسط زنان و دختران جوان می رود که به یک رسم جا افتاده تبدیل شود، پایه های ناموس پرستی و فرهنگ منحط مردسالاری را نیز مورد تعرض بی سابقه قرار داده است.

گسترش این حرکت عمقیا انسانی توسط همه قیام کنندگان علیه جمهوری اسلامی یک وظیفه مبارزاتی است. آغوش باز یکی دیگر از جلوه ها و نشانه های انقلابی است که اسم زیبای انقلاب زنانه را بر پرچم خود حک کرده است. زنده باد زن، زندگی، آزادی.

سردبیر این شماره نشریه ژورنال: سوسن صابری

*سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com