ژورنال سایت خبری سیاسی ژورنال 
مندرج در ژورنال شماره ۲۷۴ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
محمدرضا تویسرکانی، نماینده خامنه‌ای در بسیج گفت: “دشمنان با شعار “زن، زندگی، آزادی” به میدان آمدند؛ هدف آن‌ها گرفتن ناموس ماست تا زنان مسلمان را ابزار هوسرانی خود قرار دهند. سقف آرزوهایشان داشتن سلف مختلط در دانشگاه است.”
این اولین‌بار نیست که شاهد مزخرفاتی با این مضمون از سوی سران حکومت هستیم. شعار مردم را، خواست‌های کل مردم و به‌خصوص جنبش زنان را در مورد لغو حجاب اجباری و آزادی جنسی، به هوسرانی و تهدید ناموس و شرف زنان و غیره تعبیر می‌کنند. از قضا در این نوع گفته‌ها حقایقی نهفته است که به آن‌ها خواهم پرداخت.
این نوع سخنان نشان‌دهنده دره عظیم میان ارزش‌های رژیم اسلامی با ارزش‌های مردم است. تا جایی که به مطالبات به‌حق مردم و این انقلاب زنانه برمی‌گردد، مردم خواهان آزادی پوشش، لغو حجاب اجباری، لغو آپارتاید جنسی و به رسمیت شناختن حقوق زنان در احکام قضایی و سایر شئون جامعه هستند. آیا تحقق این خواست‌ها به معنای نابودی ناموس و عفاف و حجاب و سایر ارزش‌های مذهبی حکومت است؟! البته که این‌طور است. این آقایان چشم‌بسته غیب می‌گویند و با این حرف‌ها تنها قصدشان تهییج هم‌پالکی‌ها و هم‌فکران خودشان است.
برای مردمی که امروز در خیابان‌ها به جنگ حکومت اسلامی با تمام ابزار تحمیق و خرافه و معتقدات ضد زنش رفته‌اند، همه این‌ها پیش‌فرض حرکت است. توهمی وجود ندارد که انقلاب زنانه مردم خواهان نابودی همه این مفاهیم مردسالارانه و ضد زن است، از مفهوم ناموس که ابزاری برای کشتار زنان است بیزار است، معنای حجاب و عفاف را به‌درستی شناخته و خواهان جامعه‌ای بری از چنین مفاهیمی است. ۴۳ سال حاکمیت اسلامی در ایران ثابت کرده که برای رژیم اسلامی زن و آزادی دو مقوله متضاد است. تعریفی که این حکومت از زن دارد مورد نفرت زنان قرار دارد و علیه آن برخاسته‌اند. این انقلاب، حرکتی است علیه کلیت رژیم اسلامی با همه ارزشها و مقدساتش. می‌خواهد یک‌بار برای همیشه از شر آن‌ها خلاص شود.
اما این‌همه خواست مردم نیست. این تنها بخشی و البته بخش مهمی از انقلاب جاری است. سقف آرزوهای مردم هر روز در شعارهایشان و مطالباتشان منعکس است. کسانی که آن‌ها را نمی‌بینند خود را به کوری زده‌اند. داشتن سلف مختلط هم یکی از آن هزاران خواست است؛ اما جالب این است که همین یکی را هم حکومت نمی‌خواهد و نمی‌تواند برآورده کند، چرا که در آن صورت دیوار آپارتاید جنسی و همراه با آن کل نظام فرو خواهد ریخت. از قضا این نشانه آستانه پایین بقای حکومت است. حکومتی که به تار مویی بند است.
سردبیر این شماره نشریه ژورنال: سوسن صابری
*سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com
