گلوله‌های ساچمه‌ای در بدن کودکان – اصغر کریمی

مندرج در ژورنال شماره ۲۹۵ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

به سر و بدن امیرحسین رحیمی ۱۵ ساله با گلوله‌های ساچمه‌ای شلیک کردند. دو ماه او را در حالیکه گلوله‌‌ها در بدن او بود در زندان نگهداشتند. حسابهای کاربری حکومت وجود گلوله در بدن امیرحسین را تکذیب کردند. وکیل تسخیری که سیستم قضایی برای او تعیین کرده بود هم با خانواده امیرحسین مانند بازجو رفتار کرد. برای آزادی این کودک ۵۰۰ میلیون تومان وثیقه تعیین شد که مادرش توان تامین آنرا نداشت. قاضی سرانجام تحت فشار افکار عمومی دستور آزادی موقت او را داد.

یک لحظه کل این تصویر را در نظر مجسم کنید. با یک سیستم قضایی مواجه میشوید که از قوانینش تا ضابطین قضایی‌اش، از نحوه دادرسی تا بازجوها و قضات و زندانهایش و نحوه دستگیری‌هایش یک ماشین تمام عیار جنایت و آدمکشی است. اما اینها هیچکدام تازگی ندارد.

جمهوری اسلامی و سیستم قضایی‌اش از روز اول تا الان همین بوده است. حتی این روزها به این دلیل که مردم افسارش را کشیده‌اند محتاط‌‌تر! هم شده است. جنایات این حکومت از لحظه به قدرت رسیدنش فجیع و تکاندهنده بوده است. نه تنها سیستم قضایی بلکه حضور صدها هزار کودک کار و بیخانمان، میلیونها کودک ترک تحصیل کرده، دختربچه‌هایی که به حکم شنیع اسلام و حکومتش به ازدواج داده میشوند، اعتیادی که در میان نوجوانان معصوم دامن زده است و محرومیت میلیونها کودک و نوجوان از هر گونه شادی و امنیت گوشه کوچکی از کارنامه سیاه حکومت اسلامی است.

آنچه تازه است این است که هر مورد جنایت این ماشین آدمکشی به سرعت منعکس میشود، خشم عمومی را برمی‌انگیزد و حتی رسانه‌های مجاز داخل کشوری هم آنرا منعکس میکنند. آنچه تازه است حضور هزاران نوجوان شبیه امیرحسین در اعتراضات خیابانی و تظاهرات‌های دانش‌آموزی و شعارنویسی و شرکت فعال در انقلاب است. انقلابی که سکوت رسانه‌ها و دولتها و نهادهای بین‌المللی را هم به عکس‌العمل واداشته است. آنچه تازه است انقلابی است که در روحیات و افکار و میل به رهایی در میان عموم مردم شکل گرفته است.

علیرغم هر افت و خیزی در انقلاب، این روحیات،‌ حساسیت‌‌ها، افکار، میل به کاری کردن، در هر فرصتی دست به اعتراض زدن، تبدیل شدن هر خانه و مدرسه و محل کار و کوچه و خیابانی به محل رد و بدل کردن اخبار و بحث‌‌های سیاسی و آموزشگاه سیاسی، میل به سازماندهی و سازمانیابی و این تصور عمومی که این حکومت رفتنی است، کار حکومت را میسازد. این آن نیروی عظیمی است که با هر ساچمه‌ای در بدن کودکان و با هر دستگیری و شکنجه و اعدامی هر روز دارد رادیکال‌تر، انتقادی‌تر و متشکل‌تر میشود و حکومت را از پا درمیاورد.

 

سردبیر این شماره نشریه ژورنال: کیوان جاوید

*سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *