اکنون همه از انفجار میگویند – اصغر کریمی

مندرج در ژورنال شماره ۳۵۳ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

اگر حتی انقلابی در کار نبود، وضعیت اقتصادی کنونی زمینه یک انقلاب تمام عیار را تماما فراهم کرده است. هم اقتصاددانان، هم اصلاح طلبان، هم امام جمعه‌ها و هم نمایندگان مجلس دارند هشدار میدهند. اصلاح‌طلب، اقتدارگراها را مقصر اوضاع میداند و اقتدارگراها دولت روحانی را. این هفته احسان خاندوزی، وزیر امور اقتصادی و دارایی به سوال یک خبرنگار در مورد پراید ۳۰۰ میلیونی، دلار ۴۹ هزار تومانی، گوشت شقه‌ای کیلویی ۳۷۰ هزار تومانی و تخم مرغ شانه‌ای ۱۰۰ هزار تومانی و اینکه دولت برای اصلاح شیوه حکمرانی اقتصادی چه اقدامات عملیاتی تاکنون انجام داده است پاسخ داد: “برای این سؤال آماده نیستم”.

اقتصاددانان نزدیک به حکومت که در خرداد امسال یعنی سه ماه قبل از شروع انقلاب اوضاع را انفجاری توصیف کرده بودند اکنون فضا را به مراتب انفجاری‌تر از خرداد ارزیابی میکنند. آن موقع هنوز رئیسی و مقاماتش وعده‌هایی میدادند از جمله میگفتند دلار را کنترل میکنیم اما اکنون که در عرض یک سال ارزش دلار در مقابل ریال بیش از دو برابر شده و مایحتاج مردم بطور سرسام‌آوری گران میشود دیگر پاسخی هم ندارند. میگویند برای این سوال آماده نیستیم!

اینها برای مردم تازگی ندارد. ولی در صفوف حکومت دیگر کسی قدرت دلداری دادن به یکدیگر هم ندارد. نمیتواند تصویری حتی خاکستری بدهد. حفره سیاهی در مقابل تمام مقامات دهن باز کرده است. گفتمان رایج در میان بالایی‌ها عبور از نظام و “رمیدن” از اسلام و انفجار جامعه است و این یعنی ریزش در صفوف حکومت سرعت تندتری بخود میگیرد. قشرهای بیشتری به صفوف اعتراض می پیوندند. خودی‌‌های حکومت بیش از پیش عبور از نظام را مطرح میکنند. رسانه‌های حتی حکومتی مجبور میشوند لحن انتقادی‌تری بخود بگیرند. هجمه دشمن! دامن خود حکومتیان را هم گرفته است، شکاف و جدال در میان حکومتیان همچنان تشدید میشود، جابجایی‌ها و برکنار کردنها افزایش می‌یابد و روحیه پایین نیروی سرکوب با سرعت بیشتری پایین تر میاید. این هفته روزنامه سازندگی بخاطر تیتر “طغیان گوشت” توقیف شد اما حتی صدا و سیما هم مجبور شده حرف‌های مشابهی بزند. یعنی هیچ چیز قابل کنترل نیست. در خارج از مرزها نیز حکومت پابپای تعمیق انقلاب منزوی‌تر میشود.

انقلابی عظیم در مقابل حکومت دهن باز کرده است. توان سرکوب حکومت یعنی تنها ابزار بقای حکومت بشدت پایین آمده و کنترل مردم مطلقا عملی نیست. اینها همه فراخوانی به آماده شدن جامعه برای گام‌های آخر است. متشکل شدن حول خواست‌های رادیکالی که در منشور بیست تشکل نیز به صراحت بیان شده، تکثیر جمع‌های سازماندهی در سراسر کشور، تدادم اعتراضات در خارج، فشار به دول غربی برای بایکوت حکومت، مقابله با فاشیست‌های دست راستی و متشکل شدن در حزب کمونیست کارگری عاجل‌ترین اقدامات در مقابل همه مردم معترض است.

 

سردبیر این شماره نشریه ژورنال: کیوان جاوید

*سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *