ژورنال سایت خبری سیاسی ژورنال
مندرج در ژورنال شماره ۹۶۱ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
آذر پویا: این روزها همه در مورد انقلاب ۵۷ صحبت می‌کنند و هر کس از دیدگاه خود این انقلاب را تجزیه‌وتحلیل می‌کند. بعضی‌ها معتقدند که اگر جمهوری اسلامی جایگزین شاه نمی‌شد حالا ما با جامعه‌ای مدرن‌تر و مرفه‌تر روبرو بودیم. نظر شما که این انقلاب را تجربه کرده‌اید چیست؟ اهداف انقلاب ۵۷ و مطالبات مردم در این انقلاب چه بود؟
مینا احدی: انقلاب ۵۷ حاصل نارضایتی گسترده مردم از حکومت پهلوی بود. بسیاری از مردم از استبداد، فساد، نابرابری‌های اقتصادی، فقر، حاشیه‌نشینی و نبود آزادی بیان و سرکوب خشن مخالفین ناراضی بودند. خواسته‌های اصلی مردم آزادی، عدالت اجتماعی، برابری زن و مرد و مقابله با ساواک و زندان و داغ و درفش پهلوی بود. آن انقلاب برای اسلام و اسلامیت نبود، آن انقلاب را ابتدا اسلامی نامیدند و سپس اسلامی‌اش کردند.
آذر پویا: در ایران امروز یک جنبش عظیم سرنگونی در جریان است که یادآور روزهای پر تلاطم سال‌های ۵۶ -۵۷ است، شباهت‌ها و تفاوت‌های این روزها را با ۴۶ سال پیش چگونه می‌بینید؟ و نسل جوان امروز از این تجربیات چه درس‌هایی باید بگیرد؟
مینا احدی: انقلاب در ایران و جنبش زیروروکننده زن، زندگی، آزادی در حقیقت ادامه انقلاب علیه دیکتاتوری پهلوی است. ما بعد از شکست آن انقلاب با هیولایی اسلامی کاپیتالیستی طرف شدیم که بسیار وحشتناک بود ولی نبرد ما هم گسترده‌تر شد و هم عمیق‌تر. امروز در ایران انقلابی در جریان است علیه هر نوع و شکلی از دیکتاتوری علیه دخالت مذهب و اسلام در زندگی مردم برای آزادی و برابری و رفاه و شادی، انقلابی علیه ارتجاع و برای مذهب‌زدایی، همه اینها شکوهمند و تاریخ‌سازند. نسل جوان انقلابی ایران الان پرچم این خواست‌ها را در دست دارد و بسیار قهرمانانه می‌جنگد.
آذر پویا: روز ۲۲ بهمن ۵۷ را حتماً به‌خاطر دارید. می‌شود یکی دو خاطره از آن روزهای پر تب‌وتاب را برایمان بازگو کنید؟
مینا احدی: روز ۲۲ بهمن ۵۷ را فراموش‌نشدنی می‌دانم. خیابان‌ها پر از مردم بود، همه احساس می‌کردند که در لحظه‌ای تاریخی حضور دارند. برای من دیدن سقوط یک حکومت با یک انقلاب چندماهه یک اتفاق هیجان‌انگیز بود. اما در همان روزها شنیدن نام خمینی از بی‌بی‌سی و دیدن لحظات یک انقلاب که تصمیمات اصلی در آن به‌تدریج در دست‌های یک ملای مرتجع و کپک‌زده و اطرافیان مرتجع او قرار داده شد، یک نگرانی بزرگ من بود. دستم بجایی بند نبود، ما در یک گردباد بزرگ افتاده بودیم و به‌جرئت باید بگویم مهم‌ترین نقش را در زدن رنگ اسلامی به حرکات مردم، در نبود رسانه‌های مردمی و مدیای اجتماعی، رسانه بی‌بی‌سی بازی کرد. همان روز سقوط دیکتاتوری پهلوی هم یک نگرانی در مورد آینده آن انقلاب داشتم که با احساس پیروزی عجین می‌شد.
یک خاطره هیجان‌انگیز آن روز در تبریز حمله مردم به پادگان‌ها و تسخیر رادیو و تلویزیون بود. وقتی اعلام شد که این مرکز در دست انقلابیون است، مردم از شادی به خیابان‌ها ریختند و فریاد می‌زدند: “رادیو دست مردمه! ” آن لحظه، حس پیروزی واقعی را می‌شد در چهره همه دید.
سردبیر این شماره: آذر پویا
در انتشار یادداشت‌های ژورنال بکوشید
وبسایت ژورنال:
journalfarsi.com
ایمیل: journalfarsi@gmail.com
اینستاگرام:
journalfarsi
تماس از طریق واتسآپ ۰۰۴۴۷۳۸۸۵۷۵۰۲۰
