وعده‌های توخالی به کارگران معدن – تهمینه صادقی

مندرج در ژورنال شماره ۱۰۰۴ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

به گزارش ایلنا “ با گذشت بیش از شش ماه از وعده احمد میدری، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی دولت مسعود پزشکیان، برای افزایش حقوق کارگران معادن، این وعده همچنان محقق نشده است. کارگران معادن می‌گویند که این وعده نیز مانند سایر وعده‌هایی که در بزنگاه‌های حوادث تلخ برای “تلطیف افکار عمومی و فروکش‌کردن بحران” داده می‌شوند، “توخالی و بدون ضمانت اجرایی” بوده است.

در یک ویدئوی منتشر شده در رسانه‌ها، پدر یکی از کارگران جان‌باخته در معدن طبس به مسئولان جمهوری اسلامی که برای مراسم چهلم قربانیان آمده بودند، می‌گوید: “مدیران قبلی معدن که مسببان اصلی این حادثه بودند، همچنان به کار خود ادامه می‌دهند.”

با گذشت ۲۰۰ روز از وعده وزیر کار و ۱۴۰ روز از برگزاری نشست شورای‌عالی کار با هدف بهبود وضعیت کارگران معادن، وعده‌های داده شده همچنان عملی نشده‌اند. به گفته خبرگزاری ایلنا، این موضوع همان آبان‌ماه “بایگانی” شد.

جمهوری اسلامی از ابتدا سیاست‌های ضدکارگری را در پیش گرفته است؛ از نپرداختن به‌موقع دستمزد کارگران گرفته تا اخراج کارگران در جمهوری اسلامی یک امر عادی است. هرگاه کارگران به شرایط معیشتی خود اعتراض کردند، حکومت به وعده‌های پوچ بسنده کرد یا کارگران را با اخراج و زندان روبه‌رو ساخت.

این سیاست‌ها به کاهش سطح دستمزدها منجر شده است؛ به‌گونه‌ای که اکنون دستمزد کارگران بارها زیر خطر فقر است. افزون بر این، حقوق بازنشستگی، بیمه، حق مسکن و دیگر مزایای کارگران نیز حذف شده است. اما کارگران معادن با وجود این شرایط طاقت‌فرسا هم از حقوق و مزایای کافی محروم‌اند، هم جانشان در خطر است. حادثه معدن طبس نمونه‌ای از این واقعیت تلخ است؛ جان‌هایی که از دست رفتند، بدون اینکه خسارتی به بازماندگان پرداخت شود.

کارگران نباید اجازه دهند این چرخه ظلم ادامه یابد. صاحبان معادن و سرمایه‌داران تنها زمانی حاضر خواهند شد خسارات ناشی از این فجایع را بپردازند که کارگران به طور متحد و سازمان‌یافته دست به اعتراض بزنند. آن‌ها وظیفه دارند زندگی بازماندگان حادثه معدن را تأمین کنند. با یک حسابرسی ساده می‌توان فهمید که تفاوت میان سود سرسام‌آوری که به جیب صاحبان معادن می‌رود و دستمزدی که به کارگران پرداخت می‌شود، ابعاد نجومی دارد.

راه رهایی، اتحاد کارگران در برابر حکومتی است که مدافع سرمایه‌داران است. این بساط استثمار و چپاول تنها با نیروی متحد کارگران پایان خواهد یافت.

سردبیر این شماره: محسن ابراهیمی

در انتشار یادداشت‌های ژورنال بکوشید

وبسایت ژورنال:
journalfarsi.com
ایمیل: journalfarsi@gmail.com
اینستاگرام:
journalfarsi

تماس از طریق واتسآپ ۰۰۴۴۷۳۸۸۵۷۵۰۲۰