نشریه ژورنال شماره ۱۰۳۰ – فایل پی دی اف – ویژه تلفن همراه
دولت “لایحه حمایت از زنان” که بیش از ۱۰سال در حال پیگیری بود را به خاطر آنچه “دست بردن در روح لایحه” خوانده است، از مجلس پس گرفت. معاون امور زنان گفته، ماهیت لایحه آنچنان تغییر داده شده که “همان بهتر که پس گرفته شود.”
بیش از ۱۰ سال از تهیه لایحه “حمایت از زنان در برابر خشونت” میگذرد، اما فکر نمیکنم هیچ عقل سلیمی یکلحظه به این فکر میکرد که: حالا مجلسنشینان غرق در کثافت اسلام، قانونی در حمایت از زنان در برابر خشونت تصویب کنند.
اگر قرار نیست یک سرسوزن قانونی در دفاع از زنان تصویب شود پس چه دلیلی دارد این لایحه به مجلس اسلامی حواله بشود. تازه اینطور هم نیست که قرار بود با تصویب یک قانون ضد خشونت، وضعیت زنان تغییر بکند و این خشونت حتی بهاندازه یکبند انگشت از زندگی زنان دور شود. دلیل اینکه به این فکر افتادند، به اوضاع جامعه بر میگردد.
مردم در ایران خشونت بر زنان را به قوانین و فرهنگ حاکم وصل میکنند. جامعه میداند که زن در اسلام موجود مستقل و صاحبرأی نیست، صاحب زندگی خودش نیست، استقلال شخصی ندارد و اگر جمهوری اسلامی میتوانست همه زنان را از محیط اجتماعی و مدرسه و کارخانه و دانشگاه و محل کار جمع میکرد و بهعنوان کنیز روانه پستوی خانهها میکرد.
جامعه ایران و فرهنگ ضداسلامی حاکم بر زندگی مردم فرسنگها با تفکر این اوباش حاکم فاصله دارد. در ایران یک جنبش سهمگین برابریطلبی ضداسلامی در جریان است و بهموازات این جنبش رژیم اسلامی به خشنترین وجه ممکن در برابر این مدرنیسم در جامعه واکنش نشان میدهد. فشار این جنبش برابریطلبانه جنبش زنان باعث میشود جناحهای درونی حکومت بعضاً ژست مدافع حقوق زنان را در مجلس کذایی خودشان بگیرند تا اینطور وانمود کنند که از جمهوری اسلامی هم در دفاع از زنان کاری بر میآید.
بزرگترین “لایحهای” که ما مردم به جامعه ارائه دادیم و برای تصویبش در خیابان میجنگیم، همانا جنگیدن به نیروی اجتماعی خودمان است تا آتش به انبار حکومت اسلامی بزنیم. قانونِ بعد از سرنگونی جمهوری اسلامی تماماً و مطلقاً در برگیرنده آزادی و برابری زنان خواهد بود. پرچم این قانون برابر را جنبش زن زندگی آزادی از همین حالا به اهتزاز درآورده است.
سردبیر این شماره: کیوان جاوید
در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید
وبسایت ژورنال:
journalfarsi.com
ایمیل: journalfarsi@gmail.com
اینستاگرام:
journalfarsi