داود گرشاسبی، فرماندار تبریز با بیان اینکه "افزایش قیمت نان اجتناب‌ناپذیر است"، گفت: "در آینده نزدیک دولت، افزایش قیمت نان یارانه‌ای را اعلام خواهد کرد."

غم نان اگر بگذارد – کیوان جاوید

نشریه ژورنال شماره ۱۰۵۳ – فایل پی دی اف – ویژه تلفن همراه

داود گرشاسبی، فرماندار تبریز با بیان اینکه “افزایش قیمت نان اجتناب‌ناپذیر است”، گفت: “در آینده نزدیک دولت، افزایش قیمت نان یارانه‌ای را اعلام خواهد کرد.”

شاملو می گوید: “از دست‌های گرم تو …

سخن‌ها می‌توانم گفت

غم نان اگر بگذارد”.

وقتی نان نیست یعنی زندگی نیست. یعنی شادی نیست. یعنی خنده های حقیقی نیست. وقتی نان نیست یعنی دهانها کم دندان یا بی دندان می شوند. یعنی دارو نیست، درمان نیست، بهداشت نیست. وقتی نان نباشد یعنی تحصیل طبقاتی می شود، میلیونها کودک و نوجوان ترک تحصیل می کنند یا به کودکان کار و خیابان بدل می شوند، یا تبدیل به بی سرنوشتانی می شوند که طناب دار بی صبرانه به دنبال گردن هایشان لحظه شماره می کند.

غم نان که باشد، زیبایی نیست، جهان به ساز بشر نمی رقصد، انسانها از هم دور می شوند و دروغ و خشم و کینه نابودگر دوستی و محبت و نوع دوستی می شود. غم نان در ایران بزرگترین غمی است که می تواند امید به زندگی را ویران کند. باعث سونامی اعتیاد شود و حتی کودکان و نوجوانان را به وسعتی شگفت آور به دام تن فروشی بکشاند. غم نان، انسان اجتماعی و نوع دوست و مهربان را می تواند به یک شکار گر بی رحم تبدیل کند که فقط می تواند بکشد و بخورد تا زنده بماند.

در خبرها با هم اخبار ترسناکتری می خوانیم: “در ادامه روند افزایش قیمت مواد غذایی در ایران، رسانه‌ها از رشد ۳۰ درصدی قیمت لبنیات در روزهای اخیر گزارش دادند”. این یعنی حداقل ۳۰ درصد بیشتر از گذشته زندگی زیر بمباران فقر، نابرابری، ناامیدی و غم و اندوه قرار می گیرد. این یعنی ته مانده لبخنده های ما باز هم کم رنگتر می شوند، باز هم افسردگی ها افزایش می یابد. باز هم شاهد خودکشی های بیشتر خواهیم بود.

اما آیا این سرنوشت محتوم ما مردمی است که در ایران بدنیا آمده ایم؟ آیا این نفرین خدایگان است که دامنگیر ما شده است، آیا این نتیجه گناهی است که باعث شده انسان از “بهشت عدن” رانده و تبعیدِ زمین شود تا بار گناه حوا را که سیب به دست آدم داد را بر دوش بکشد؟ نه این چنین نیست. این ورق را می شود برگرداند. باید یکی شویم. یک تن واحد، یک انسانیت مشترک. یک گلوله آتشفشان. یک اتحاد سراسری. یک نبرد همگانی. یک پیروزی سرنوشت ساز تا دیگر برای هیچ زمان غم نان نباشد. تا خنده و رقص و موسیقی و خوشبختی حاکم بر زندگی ما شود. تا برابری و آزادی، سرود زندگی همۀ ما باشد.

 

سردبیر این شماره: کیوان جاوید

در انتشار یادداشت‌های ژورنال بکوشید

وبسایت ژورنال:
journalfarsi.com
ایمیل: journalfarsi@gmail.com
اینستاگرام:
journalfarsi

واتسآپ: ۰۰۴۴۷۳۸۸۵۷۵۰۲۰

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *