مینا احدی

صبح امروز، یکشنبه برابر با ۸ آبان، خبردار شدیم جمهوری اسلامی توجاج را دستگیر کرده است. این خبر توسط خانواده توماج تایید شد اما نه آنطور که شبکه من و تو آن را منعکس کرده است. توجاج در حال خروج از ایران نبود بلکه از این مکان (چهارمحال بختیاری) بعنوان محل امن استفاده می کرد.

ما میلیونها نفر مردم ایران در میان آتش و خون، داریم بساط یک حکومت ضد انسان و بیرحم را در هم میکوبیم که سر یک مار خطرناک، سر اسلام سیاسی است.

این یک آژیر خطر است. کودکان و نوجوانان ما باید فورا و بی قید و شرط آزاد شوند. این یکی از مهم ترین خط قرمزهای ما علیه حکومت ضد بشری جمهوری اسلامی است.

این دستگاه جنایت حکومت اسلامی چرا امروز و در دل این خیزش چنین بی پروا دروغ می گوید و دست به انکار جنایت می زند؟ این انکار جنایت دلیل سیاسی دارد.

روز یکشنبه در حیاط بند زنان زندان اوین، ٤١ زندانی سیاسی زن، ترانه " از خون جوانان وطن لاله دمیده" را خواندند. آنها که سالهای سال است بدلیل اعتراض و شجاعت خودشان، اسیر این حکومت هستند، همبستگی خود با زنان و مردم ایران را نشان دادند.

حضور بیش از هزار نفر در تظاهرات کلن،

دیروز سه شنبه ۱۵ شهریور، صف مادران و پدران و خواهران و همسرانی را دیدیم که برخی دست فرزندان خود را در دست داشته و فریاد میزدند، نکشید.

آخرین خبر از به جهنم تبدیل کردن زندگی شهروندان بهایی در ایران مربوط به ۱۰ شهریور است که چهارده جوان دختر و پسر را که قبلا از دانشگاه اخراج کرده بودند، در یک تجمع خانگی، دستگیر و روانه زندان کردند.

بیست وپنج تیر ماه ١٤٠١ در اتوبوسی در تهران واقعه ای پیش آمد که در تاریخ مبارزه زنان ایران علیه حجاب اسلامی، ثبت و حک شد.

بیش از سیصد نفر از مادران و خانواده های دادخواه، زندانیان سیاسی و فعالین سیاسی و مدنی بیانیه ای در سالروز کشتار زندانیان سیاسی در تابستان ۶۷ منتشر کردند. آنها در این بیانیه خواستار به رسمیت شناسی این کشتار بعنوان جنایت علیه بشریت از طرف مراجع بین المللی و تشکیل کمیسیون مستقل تحقیقات کیفری جهت رسیدگی به این جنایت در سازمان ملل شدند.