مندرج در ژورنال شماره ۳۱ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
روز چهارشنبه صلاح عبدالسلام، تنها متهم بازمانده از حمله وحشیانه تروریست هاى اسلامى در پاریس که ۷ سال پیش اتفاق افتاد، کشتن و مجروح کردن ۱۳۰ نفر در شهر پاریس را انکار کرد. او گفت در آخرین لحظه تصمیم گرفتم کسی را به قتل نرسانم. اما دادستانها معتقدند ضامن جلیقه انفجاری او پیش از فرار عمل نکرده است.
در دادگاه دیگرى در استکهلم، حمید نورى، دادیار مخوف بیدادگاه هاى زندانیان سیاسى دهه ۶۰، منکر نقش خود در این اعدامها شده است .
فیلیپ دوپرون، پدر یکی از کسانی که فرزندش را در حمله پاریس از دست داده گفته است: “وقتی به او (متهم) نگاه میکنم، حسی از عدم درک در من موج میزند. چطور او میتوانست مرتکب چنین اعمالی شود؟
سؤال به جایى است. روشن است که این حجم از جنایت و بیرحمى حاصل به قدرت رسیدن جنبش فاشیستى- اسلامى است که با توافقات دولتهای دمکراتیک غربى با ژنرالهاى چهار ستاره شاهنشاهی و ملى- اسلامى هاى کپک زده در ایران به قدرت رسید که آزادى و انقلاب را به خون بکشد. این حاصل عروج و افول نظم نوین جهانى آمریکا و جنایات جنگى ارتشهاى غربى و شرقى در خاورمیانه است.
شستشوى مغزى، جنون فردى، روان پریشى و توجیهات شخصى دیگر، بیانگر عوارضِ شقاوت و بیرحمى درونى و ذاتى یک جنبش مذهبىِ ضد زن، ضد کمونیستى و ضد آزادى، در قرن ۲۱، در سطح فردى است. همان فردى که وقتى به افسار کشیده میشود، زبون و ذلیل است. خالى و پوچ و بى روح.
سردبیر این شماره نشریه ژورنال: کیوان جاوید
* نقل قول از ژورنال با ذکر منبع آزاد است: نشریه روزانه ژورنال journalfarsi.com