مندرج در ژورنال شماره ۶۷ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
گروگانگیری با هدف بهرهگیری اقتصادی یا سیاسی موضوعی است که مقامهای جمهوری اسلامی آن را پنهان نمی کنند. تنها چند قلم از لیست طویل دریافت پول در ازای آزادی گروگانها در ایران را اینجا می بینید. دریافت یک میلیارد و ۷۰۰ میلیون دلار برای رهایی جیسون رضاییان؛ دریافت ۳۰۰ میلیون دلار در ماجرای گروگانگیری در سفارت آمریکا؛ دریافت جریمه نقدی ۲۸۵ هزار دلاری و آزادی کلوتید ریس شهروند فرانسه. و آخرین مورد، دریافت ۵۱۵ میلیون دلار برای آزادی نازنین زاغری و انوشه آشوری.
گروگانگیری برای حکومتهای گروگانگیر تماما ضرر است. رابطه دنیا با چنین حکومتهایی همان می شود که حالا در رابطه با جمهوری اسلامی می بینبم. یک حکومت منزوی با دشمنان جهانی بیشمار. رژیمی که نمی تواند در بازار جهانی ادغام شود. سرمایه خارجی جرات نمی کند وارد بازار کار چنین کشوری شود. میلیونها مهاجر و توریست که در شرایط عادی می توانستند مبالغ سرشاری پول وارد چرخه اقتصادی کشور کنند، رفت و آمد به چنین کشوری را قطع می کنند. گروگانهای آزاد شده در دادگاههای کشور خود شکایت کرده و رژیم گروگانگیر را به پرداخت جریمه های کلان محکوم می کنند. پرداخت این جریمه ها از دارایی های کشور مربوطه در خارج برداشت می شود.
برای یک حکومت باثبات، گرونگانگیری موضوعیتی ندارد، اما برای حکومتی که عمرش را از امروز تا فردا محاسبه می کند و میداند عمر درازی ندارد، البته چاره ای جزء گروگانگیری؛ ترور و کشتار مردم باقی نمی ماند. راه مقابله جهانی با چنین حکومتی، البته پرداخت باج نیست. انزوا و بایکوت همه جانبه چنین حکومتی است.
سردبیر این شماره نشریه ژورنال: کیوان جاوید
* نقل قول از ژورنال با ذکر منبع آزاد است: نشریه روزانه ژورنال journalfarsi.com