مندرج در ژورنال شماره ۶۸ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
مرکزآمار ایران اعلام کرده: “در سال ۹۹ بیش از ۸۰ هزار زن به پزشکی قانونی مراجعه کرده اند که ۹۶ درصد آنها قربانی یکی از انواع همسر آزاری بوده اند.”
کافیست، نگاهی هرچند گذرا به روزنامه های دولتی و یا تحقیقات مدافعین حقوق زنان در ایران بیاندازید تا اینگونه اطلاعات برای روزهای متمادی آرامشتان را به هم بزند. آمار همسر آزاری و زن آزاریِ بی وقفه در ایران، آینه ای است که می شود چهره کریه حکومت را در آن مشاهده کرد و دشمن را بازشناخت.
مردم اما، به طور کلی قربانیان خاموش و مظلوم حاکمیت و قوانین ضد زن آن نیستند. با قتل مونا حیدری و حمایت قانون از اینگونه جنایات، نه تنها جامعه مرعوب نشد که شعار “زن ناموس هیچکس نیست”، در اعتراضات و مراسم های روز جهانی زن، فریاد زده شد. حکومت، کودک همسری را تبلیغ میکند و معلمان به محتوای ضد زن و تفکیک جنسیتی کتابهای درسی اعتراض میکنند. برابری طلبی در جامعه خیلی عمیق است. این خواست، هر روز از گوشه ای و در اعتراضی خود را نشان میدهد.
امید به تغییر اما، در همه جا می جوشد. زنان خانه دار، زنان کارگر، زنانی که در اعماق جامعه زندگی میکنند، و همۀ کسانی که می پنداشتند نفرین شدگان زمین اند، این امید را می بینند و قوی تر می شوند.
حکومت با همۀ توانش بربریت را به جامعه تزریق می کند، اما با چشم های از حدقه در آمده می بیند که باد می کارد و طوفان درو میکند.
سردبیر این شماره نشریه ژورنال: کیوان جاوید
* نقل قول از ژورنال با ذکر منبع آزاد است: نشریه روزانه ژورنال journalfarsi.com