مندرج در ژورنال شماره ۳۴۰ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
در حالیکه همه شواهد نشان میدهد که موج دوم انقلاب در راه است، خامنهای خواهان اتحاد و وحدت ملی در مقابل دشمنان شد. ارزیابی همه مقامات این است که جامعه در آستانه انفجاری عمیقتر از حتی چند ماه اخیر است. حکومت هیچ راهی برای تخفیف هیچ بحرانی، نه اقتصادی نه سیاسی و نه در روابط بین المللی ندارد. شیب تند بحران اقتصادی و گرانی و فقر و فلاکت بیشتر، خشم عمومی، سفره خالی مردم که خود را هر روز در شعار سفره ما خالیه بیان میشود، روحیه امیدوار و فوقالعاده بالای مردم و بیافقی و ناامیدی حکومتیان، خامنهای را واداشته که در مورد بیاعتمادی مردم به حکومت و “بیاعتمادی این سازمان به آن سازمان” هشدار بدهد، از تنش و بیاعتمادی سازمانهای حکومتی به یکدیگر و به خود او ابراز نارضایتی کند و خودیهای حکومت را به اتحاد دعوت کند.
برکناری برخی از بالاترین مقامات سپاه و نیروی سرکوب، سکوت حتی مجلس خبرگانیها، انتقاد و پشت کردن بسیاری از آیتاللهها به خامنهای و تنها گذاشتن او، روحیه باختن سرکوبگران، فراخوان مقامات سابق مانند موسوی به گذار از نظام، هشدار مشاوران اقتصادی حکومت و فاکتورهای بسیار دیگری خامنهای را واداشته که اینبار با لحنی ملتمسانه از اتحاد صفوف حکومت در مقابل دشمنان، یعنی مردم، حرف بزند و فرمان “عفو عمومی” بدهد. میداند که موج دوم انقلاب در راه است.
اما آیا اتحاد در صفوف خودیها امکانپذیر است؟ چنین امکانی به فرض هم که قبلا وجود داشت، امروز دیگر ناممکن شده است. همان دلایلی که امروز مردم را به انقلاب میکشاند، لاجرم شکاف در صفوف حکومت را هم تشدید میکند. در چنین شرایطی ریزش درون حکومت سرعت میگیرد، دعواها بالا میگیرد و همزمان رایزنیها و پادرمیانیها برای نزدیک کردن تکه پارههای حکومت شدت مییابد اما اینها زمانی میتوانست کارساز باشد که راهی برای آرام کردن دشمن هم داشته باشند. دشمنی که هر روز سفرهاش خالیتر میشود و هیچ روزنه امیدی برای تخفیف مشکلاتش در چهارچوب نظام نمیبیند. حکومت نه توان تخفیف معضلات اقتصادی جامعه را دارد، نه میتواند حجاب اجباری را لغو کند، نه حتی مایل است که امتیاز سیاسی خاصی به اصلاحطلبان بدهد و آنها را در حکومت شریک کند. عقبنشینی در هر کدام از این زمینهها مردم را با سرعت بیشتری وارد صحنه میکند. مخاطب خامنهای دایره بسیار تنگ و کوچکی است و حداکثر مقاماتی امثال روحانی یعنی خودیترین خودیها را شامل میشود. اشاره خامنهای به “اختلاف سیاسی، اختلاف نظر و اختلافات طبیعی اشکالی ندارد اما نباید به تهمتزنی و افترا و امثال اینها منتهی شود” انتقاد ملایمی به حلقه یاران خیلی نزدیک او است که حواستان به وخامت اوضاع باشد و فتیلهها را علیه کسانی مانند روحانی پایین بکشید.
این سرنوشت همه دیکتاتورها است که نه تنها در میان مردم منفور و منزوی هستند بلکه با شروع انقلاب زیر پایشان خالیتر میشود و خود را تنها و منزوی میبینند. اینکه دیکتاتور با پیشروی انقلاب مجبور به امتیازات بیشتری بشود بحث دیگری است اما در مقطع کنونی این همه امتیازاتی است که در توان خود میبیند.
سردبیر این شماره نشریه ژورنال: کیوان جاوید
*سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com