ژورنال سایت خبری سیاسی ژورنال 
مندرج در ژورنال شماره ۳۴۷ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
رضا پهلوی، مسیح علی‌نژاد و نازنین بنیادی روز شنبه ۱۸ فوریه ۲۰۲۳ – ۲۹ بهمن ۱۴۰۱ به نشستی در کنفرانس امنیتی مونیخ دعوت شدند. کنفرانس امنیتی مونیخ یک نشست رسمی بین دولتها نیست، یک پروژه خصوصی است که شخصیت های تاثیر گذار غیر دولتی، اما با نفوذ سیاسی بالا در راس آن قرار دارند. جمهوری اسلامی برای اولین بار در سال ۲۰۰۶ بود که توانست در این نشست شرکت کند.
انقلاب جاری در ایران که آوازه اش تمام جهان را در بر گرفته و توجه های همه دولتها و افکار عمومی در غرب را به خود جلب کرده است، آن دلیل اصلی است که باعث شده اینبار نه جمهوری اسلامی که مخالفین این حکومت در این کنفرانس امنیتی- سیاسی در مونیخ شرکت کنند. بی شک تعیین چنین ترکیبی از مخالفین جمهوری اسلامی یک انتخاب سیاسی آشکار از سوی برگزار کنندگان کنفرانس مونیخ است. در راس این انتخاب برای شرکت در این کنفرانس رضا پهلوی قرار داد که دولتها و مدیای رسمی بسیار علاقه مند هستند حتما از او بنام شاهزاده یاد کنند. با این همه، انتظار ما مردم ایران و مخالفین میلیونی جمهوری اسلامی در خارج کشور از دستاوردهای این کنفرانس چه باید باشد؟
هر آنچه که پشت پرده انتخاب این ترکیب می گذرد را با فرض اینکه دقیقا می دانیم این جمع رهبران و سخنگویان انقلاب ایران نیستند را برای لحظه ای کنار بگذاریم و به آنچه که می خواهیم اتفاق بیفتد بیاندیشیم.
در این نشست باید با صدای رسا اعلام شود این حکومت نه تنها نماینده مردم ایران نیست بلکه قاتل مردم ایران است و باید از مجامع بین المللی طرد شود. سفارت خانه های جمهوری اسلامی باید تعطیل و روابط دیپلماتیک با این حکومت آدمکش و بچه کش باید قطع گردد. در قدم اول و فورا سپاه پاسداران باید بعنوان یک نیروی مسلح تروریستی که هم در ایران در راس جنایات سازمان یافته و آدمکشی سیستماتیک است و هم بعنوان یک نیروی نظامی خطرناک در خارج از ایران و خصوصا در کشورهای منطقه یک پای اصلی تروریسم دولتی می باشد، باید از سوی این کنفرانس بعنوان نیروی مسلح تروریست اعلام شده و تحریم شود.
کمتر از این خواسته ها از زبان هر شخصی در این کنفرانس جاری شود بیانگر خواست مردم ایران از دولتها و مجامع جهانی نیست. این افراد غیر از اینکه در این نشست فقط می توانند خواست مردم ایران مبنی بر سرنگونی جمهوری اسلامی را بیان کنند و هیچ مشروعیت دیگری بعنوان سخنگویان انقلاب ایران ندارند. انقلاب زن زندگی آزادی در ایران با “منشور ۲۰ تشکل” نمایندگی میشود و تنها از طریق برآورده شدن مفاد این منشور است که انقلاب علیه جمهوری اسلامی به پیروزی می رسد و مشروعیت سیاسی پیدا می کند.
کنفرانس امنیتی مونیخ تنها یک لحظه در سیر انقلاب مردم در ایران است و طرد جمهوری اسلامی از این کنفرانس خود از نتایج این انقلاب است.
سردبیر این شماره نشریه ژورنال: کیوان جاوید
*سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com
