در میانه میدان کنگره ۱۳- کیوان جاوید

در میانه میدان کنگره ۱۳- کیوان جاوید

مندرج در ژورنال شماره ۷۴۵ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

 

امروز شنبه ۱۲ خرداد ۱۴۰۳ در انتهای سالن همراه با همه نمایندگان و مهمانان کنگره در حال گوش دادن به پیام‌ها به کنگره هستم. شور و هیجان ازیک‌طرف و از سوی دیگر امید و غرور و افتخار درهم‌آمیخته است تا من هم بیننده و شنونده این پیام‌ها و سخنرانی نمایندگان باشم.

حواسم مدام با شنیدن بخش‌های شورانگیز صحبت‌های نمایندگان پرت می‌شود. همین حالا اعلام شد که “مهران کارگر معدن” تقاضای عضویت در حزب داده است و کنگره با دست‌زدن از این عضویت استقبال کرد.

روز قبل وقتی زن مبارزی که به‌تازگی از ایران به آلمان آمده است، ضمن اینکه مرا مورد محبت زیادی قرارداد، گفت با مصاحبه‌هایت در کانال جدید با حزب آشنا شدم و آثار زیادی از کمونیسم کارگری را مطالعه کردم و حالا افتخار عضویت در حزب را دارم. طبعاً شنیدن این خبر برای من همراه با موجی از شادی بود. افتخار از کاری که کردم و تأثیری که گذاشتم.

دست‌زدن‌ها و تشویق‌کردن‌ها، مرتب سخنرانی‌ها را قطع می‌کند و مدام حواسم پرت می‌شود. با خود فکر می‌کنم چه نیازی بود که در این روزهای داغ که مباحث هیجان‌انگیزی در کنگره جریان دارد حتماً ژورنال را منتشر کنیم. حقیقت این است که منتشرنشدن ژورنال حتی برای یک روز اصلاً در برنامه ما نمی‌گنجد. این نشریۀ روزانه حتی اگر بتواند در هر شماره فقط یک یادداشت داشته باشد و این یک یادداشت حتی فقط بتواند بر یک خواننده تأثیر مثبت و انقلابی بگذارد، باید منتشر شود.

اینجا فقط کلمات است که گوشم را می‌نوازد. کلمات همچون ترنم باران، سرریزشدن دلنواز آبشار و  نوازش نسیم خنک در هوای گرم تابستانی است که وجودم را تسخیر می‌کند. این البته همه حقیقت این کنگره نیست. در ساعات استراحت، احوالپرسی‌ها و بغل‌کردن‌های ممتد بخش دیگری از تازه کردن دیدارها است. آیا اینها نکات مهمی است؟ البته اگر در بطن و متن مبارزه روزمره فعالیت‌های حزب کمونیست کارگری باشیم، جواب مثبت است. اینجا حرف از عمل است. عملی که حال و آینده‌ای را ترسیم می‌کند که قطعاً بدون حضور سیاسی و عملی رهبری و کادرها ممکن نمی‌شود.

اینجا خشم و اراده و برنامه در هم می‌آمیزد تا راه رهایی یک جامعه تشنه آزادی و برابری کوبیده تر و هموارتر شود. اینجا چهره‌های جوانانی در برابر چشمانمان رژه می‌روند که در مقابل هارترین حکومت ضدبشری به پا خاستند؛ اما به خاک افتادند.

اینجا کنگره انقلاب، کنگره زن زندگی آزادی در جریان است. انقلابی که خشت بر خشت گذاشت و به اینجا رسید و قلب جهان متمدن را تسخیر کرد. این کنگره همه کارگران و همه مردم ایران است که برای پایان‌دادن به فقر و تباهی و استثمار دور هم جمع شده‌اند. اینجا قلب حقیقت می‌تپد. این افتخاری است برای بودن در کنگره انقلابی و کمونیست.

 

سردبیر این شماره: کیوان جاوید

در انتشار یادداشت‌های ژورنال بکوشید

وبسایت ژورنال:
journalfarsi.com
ایمیل: journalfarsi@gmail.com
اینستاگرام:
journalfarsi

واتساپ: ۰۰۴۴۷۷۸۸۹۸۸۶۴۳

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *