ژورنال سایت خبری سیاسی ژورنال 
مندرج در ژورنال شماره ۹۰۳ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
سوسن صابری: چند سال است که سران رژیم مشغول بحث و جدل در مورد تصویب لایحه حجاب و عفاف و امروز در مورد اجرایی‌کردن قانون آن هستند. به نظر شما دلیل اختلاف بین جناح‌های مختلف رژیم بر سر این قانون و تعویق در اجرای آن چیست؟
سینا پدرام: یک مثل قدیمی می‌گوید: “ترس از بهشت آمده است”. اما در مورد رژیم اسلامی باید اذعان داشت که “ترس سیاسی” رژیم از انقلاب اجتماعی نشئت‌گرفته است. نگاه اجمالی به نوشته‌ها، مجادلات و بحث‌های جناح‌های مختلف رژیم اسلامی در چند سال گذشته و به‌ویژه در چند هفته گذشته در مورد موضوع حجاب فقط و فقط بیانگر یک واقعیت عظیم و یک موجود واقعی در عالم سیاست ایران است و آن انقلاب و به معنای دقیق‌تر انقلاب زن زندگی آزادی است. انقلاب آن کابوس مهیب و خوف‌انگیزی است که تمامی سیاست‌ها و تحرکات رژیم اسلامی را در سال‌های گذشته قالب‌زده است. حضور انقلاب زن زندگی آزادی را در تمامی سیاست‌گذاری‌ها و به‌قول‌معروف در تمامی سکنات رژیم می‌توان دید. جنگ جناح‌های رژیم را امروز گفتمان انقلاب رقم می‌زند. می‌خواهند به همدیگر طعنه بزنند، انقلاب و خطر “نافرمانی‌های اجتماعی” را به رخ هم می‌کشند.
سکینه پاد، مسئول پیگیری حقوق و آزادی‌های اجتماعی ریاست‌جمهوری، درباره قانون عفاف و حجاب می‌گوید: “قانون حجاب و عفاف می‌تواند به نافرمانی اجتماعی منجر شود و به قالیباف طعنه می‌زند که “با ابلاغ این قانون با این عجله به نظر می‌رسد که اقتضائات واقعی جامعه در نظر گرفته نشده است.” محمدتقی فاضل میبدی، عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم ، با ترس از به فنا رفتن اسلام نوشته است: “آیا با این قوانین دور از عقل و منطق و اخلاق، توقع داریم جوان ایرانی در کشور بماند؟”. معصومه ابتکار، این “غمخوار” همیشگی رژیم در مصاحبه‌ای با ” هم میهن” به پزشکیان نهیب می‌زند که “رئیس‌جمهوری باید پای وعده صریحش درباره اجرانشدن این قانون بایستد و اجازه ندهد اعلام‌جرم علیه زنان ایران، اجرا شود”. آیت‌الله محقق داماد نیز در نامه‌ای به بقیه “هم‌حجره‌ای‌های معظم” خود یادآور شده است که با اجرایی‌شدن قانون عفاف و حجاب “به دین و آیین و رژیم خسارت خواهد رسید”. پزشکیان هم در مصاحبه تلویزیونی اعلام کرد که “در دولت خود آمادگی برای اجرای قانون عفاف و حجاب را نمی‌بیند.”
خلاصه کلام بلبشو و آشوبی در میان جناح‌های رژیم برپاست. دلیل واقعی آن ترس همگی این اوباشان از انقلاب و سرنگونی رژیم است. انقلابی که در آن نه از “تاک نشان ماند و نه از تاکنشان”.
سوسن صابری: آیا می‌شود جمهوری اسلامی بدون حجاب اجباری در سطح کل جامعه را تصور کرد؟
سینا پدرام: “یا روسری یا تو سری” آشکارترین و اولین حمله رژیم اسلامی به انقلاب ۵۷ و آزادی‌های سیاسی حاصل از آن بود. با سیاست خانه‌نشین کردن و سرکوب ۵۰ درصد جامعه یعنی زنان و با به تمکین کشاندن این بخش، رژیم اسلامی سیاست‌های وحشیانه خود علیه انقلاب را کلید زد. حجاب و زن‌ستیزی امری کاملاً پایه‌ای برای رژیم اسلامی بوده و هست. در سطح سیاسی حجاب سنبل اختناقی بود که رژیم در کل جامعه گسترده کرد. در سطح ایدئولوژیک بدون شک زن‌ستیزی جزو لایتجزای مذهب و به‌ویژه دین اسلام است. و بالاخره در سطح اقتصادی با حمله به معیشت زنان، سیاست تولید و باز تولید کارگر ارزان و خاموش راحت‌تر از گذشته در دستور رژیم تازه به‌قدرت‌رسیده قرار گرفت.
از زاویه تاریخی نیز موضوع حجاب به یک مسئله بودونبود برای رژیم تبدیل شده است. حساسیت رژیم در قبال حجاب تنها یک حساسیت تئولوژیک یا دینی نیست، بلکه کل موجودیت یک رژیم سیاسی با مشخصاتی که در ۴۶ سال گذشته با آن شناخته شده است به این معضل مرتبط شده است. رژیم اسلامی بدون حجاب اجباری یک پارادوکس سیاسی در سپهر سیاسی معاصر ایران است. این همان قدر ناممکن است که سلطنت بدون شاه و ملکه.
سران “اصول‌گرا” ولی “واقع‌بین” رژیم می‌دانند که بدون حجاب اجباری، جامعه کل موجودیت رژیم را به چالش خواهد کشید. سران “اصلاح‌طلب” ولی “متوهم” رژیم می‌دانند که با تحمیل حجاب به زور قانون و چماق، اعتراضات اجتماعی و انقلاب زنانه سرعت خواهد گرفت. این آچمز سیاسی فقط یک برون‌رفت و یک امکان واقعی برای رفع خود دارد و آن سرنگونی رژیم اسلامی است.
سردبیر این شماره: سوسن صابری
در انتشار یادداشت‌های ژورنال بکوشید
وبسایت ژورنال:
journalfarsi.com
ایمیل: journalfarsi@gmail.com
اینستاگرام:
journalfarsi
واتساپ: ۰۰۴۴۷۷۸۸۹۸۸۶۴۳
