مدیر اتحادیه کشوری سوخت‌های جایگزین گفت: طبق آخرین آمار میزان قاچاق بنزین روزانه ۱۰ میلیون لیتر و گازوئیل ۸ میلیون لیتر در روز است که از این بابت کشور سالانه ۶ میلیارد دلار دچار چالش می‌شود.

اَبَر – قاچاق سوخت و اقتصاد دزدسالارانه! – سینا پدرام

مندرج در ژورنال شماره ۹۱۸ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

مدیر اتحادیه کشوری سوخت‌های جایگزین گفت: طبق آخرین آمار میزان قاچاق بنزین روزانه ۱۰ میلیون لیتر و گازوئیل ۸ میلیون لیتر در روز است که از این بابت کشور سالانه ۶ میلیارد دلار دچار چالش می‌شود.

داستان قاچاق لیتر سوخت، داستان پیچیده‌ای نیست. دولت به‌اصطلاح مسئول تولید و عرضه سوخت و کالاهای جانبی آن است ولی در اصل سپاه و شرکت‌های خصولتی گرداننده اصلی این بیزینس هستند و به احدی نیز جوابگو نیستند. این دزدی‌ها در چنان ابعادی صورت می‌پذیرد که حتی صدای خودی‌ها و باقی حضرات که دستشان از این خوان یغما به دور است درآمده است.

به مردم می‌گویند سوخت نداریم به نیروگاه‌ها برسانیم، نیروگاه‌ها می‌گویند سوخت نداریم برق تولید کنیم. کارخانه‌های دیگر می‌گویند با نبود برق نمی‌توانیم تولیدی داشته باشیم و در میانه این‌چنین هرج‌ومرجی از رئیس‌جمهور گرفته تا حتی خانم ابتکار به مردم توصیه می‌کنند که برق استفاده نکنند و درجه‌حرارت خانه‌ها را کم کنند!

دلیل: چون‌که در اروپا هم وضع سوخت و گرمایش خانه‌ها مشابه ایران است! و یا اینکه باید قیمت بنزین را افزایش دهیم چرا که “ناترازی” وجود دارد. یعنی قدرت استدلال در حد همان ۲۰ میلیون لیتر سوختی که هر روز قاچاق می‌شود، مجاب‌کننده است.

واقعیت این است که دزدسالاری در سیستم اقتصاد سرمایه‌داری ایران و رژیم اسلامی به‌اندازه‌ای به شکل سیستماتیک و ارگانیک درهم‌تنیده شده است که بدون چنین آرایش و سازماندهی نمی‌تواند به روند خود ادامه دهد. یک ویژگی “غیررسمی” تاریخ انکشاف سرمایه‌داری ایران در یک صده گذشته نیز همین دزدسالاری، ظهور مافیای قدرت و ثروت و در دست گرفته‌شدن قدرت اقتصادی توسط نزدیکان به حکومت وقت است.

از همین رو ارتقا و تثبیت جنبش‌های مطالباتی و رفاهی بهترین شکل مقابله با چنین سیستمی دزدسالار است. نباید اجازه داد که این دزدی‌های رژیم بدون پاسخ بماند و فراموش شود. به همین شکل نباید گذاشت که این دزدی‌های خانه‌برانداز، دست‌آویزی باشد برای تحمیل ریاضت‌های اقتصادی بیشتر به مردم.

با پایان عمر رژیم اسلامی، سؤالی که روی میز قرار خواهد گرفت، این است: چگونه می‌توان به سرمایه‌داری با تمام شائبه‌هایش در ایران نقطه پایانی گذاشت؟ پاسخ این پرسش دست جنبش کارگری و احزاب کمونیستی را می‌بوسد.

 

سردبیر این شماره: سیاوش آذری

در انتشار یادداشت‌های ژورنال بکوشید

وبسایت ژورنال:
journalfarsi.com
ایمیل: journalfarsi@gmail.com
اینستاگرام:
journalfarsi

واتساپ: ۰۰۴۴۷۷۸۸۹۸۸۶۴۳

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *