مندرج در ژورنال شماره ۹۲۵ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
در بیانیهای که روز یکشنبه ۹ دیماه توسط طالبان منتشر شده است آمده است: “ساختمانهای جدید نباید پنجرههایی داشته باشند که امکان دیدن حیاط، آشپزخانه، چاه همسایه و سایر مکانهایی که معمولاً زنان از آنها استفاده میکنند را فراهم کند”.
این فرمان در ایران نیز آشنا است: بنا بر نظر آیت الله جوادی آملی، این “مفسر بزرگ قرآن کریم” (سایت شیعه نیوز اینطور معرفیاش کرده است. مقصر ما نیستیم)، ساختن خانههای با آشپزخانههای به اصطلاح open (باز) که در آن صاحبخانه نتواند خود را از مهمان مصون و مستور نگه دارد، اسلامی نیست. زن باید هنگامی که در خانه مهمانی وجود دارد بتواند بدون آنکه در معرض دید مهمان باشد کارهای خود را انجام دهد و از نگاه دیگران مصون و محفوظ بماند.
همین قانون طالبان و هم قانون فسیلها اسلامی در ایران یکی است. در نگاه اسلامی هر دو بخش از اسلامیون که اسلحه بدست به شکار زنان پرداخته و هنوز ادامه میدهند عنصر کثیف ضدیت با جسم و جان و روح و روان زنان برجستگی ویژهای دارد و یادمان باشد هر دو بخش از این اسلامیون ضد زندگی و ضد بشر با همکاری دولت آمریکا و مشارکت کشورهایی اروپای به قدرت رسیدند.
سرنوشت زنان افغانستان و زنان در ایران یکی است. اگر اینطور است، باید یک جنبش و یک هدف مشترک مردم این دو کشور را بهسوی رهایی و آزادی رهنمون شود. در ایران علیرغم کشتار بیسابقه و ستم مضاعف و غیر قابل تصور علیه زنان، انقلاب زن زندگی آزادی پا به عرصه نبرد با جمهوری اسلامی گذاشت و دیدیم که چه بلایی بر رژیم میآورد. در افغانستان نیز درست مثل ایران باید چنین جنبشی در صدر مبارزات مردم قرار بگیرد. این جنبش خودبخودی پا به عرصه حاد مبارزه نمیگذارد. سازمانها، نهادها و تشکلهای آزادیخواه و برابریطلب و حزب پیشرو و مدرن و برابریطلبی لازم است که چنین جنبشی را سازمان بدهد. تجربه انقلابیون زن زندگی آزادی در ایران میتواند در اختیار فعالین سیاسی و اجتماعی و مردم افغانستان قرار بگیرد تا در دو کشور حساب حکومتهای اسلامی را کف دستشان بگذارند. تا آن زمان از همین امروز به کمک زنان و مردم افغانستان بشتابیم.
سردبیر این شماره: کیوان جاوید
در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید
وبسایت ژورنال:
journalfarsi.com
ایمیل: journalfarsi@gmail.com
اینستاگرام:
journalfarsi
واتساپ: ۰۰۴۴۷۷۸۸۹۸۸۶۴۳