نتیجه بحران‌های اجتماعی و ناکارآمدی حکومتی کاهش سن شروع مصرف دخانیات در ایران به ۹ سال، زنگ خطری جدی برای جامعه است.

کاهش سن مصرف دخانیات به ۹ سال در ایران – میلاد رسایی‌منش

مندرج در ژورنال شماره ۹۳۴ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

نتیجه بحران‌های اجتماعی و ناکارآمدی حکومتی کاهش سن شروع مصرف دخانیات در ایران به ۹ سال، زنگ خطری جدی برای جامعه است. این مسئله نه‌تنها سلامت نسل‌های آینده را تهدید می‌کند، بلکه نشان‌دهنده ناکارآمدی سیاست‌های اجتماعی و فرهنگی حکومت اسلامی در ایران است.

در دهه‌های اخیر، ایران با مشکلات اقتصادی، بیکاری، و محدودیت‌های اجتماعی مواجه بوده است. جوانان و نوجوانان در چنین شرایطی به دنبال راه‌های فرار از فشارها و استرس‌های روزمره هستند و متأسفانه مصرف دخانیات به‌عنوان یکی از این راه‌ها موردتوجه قرار گرفته است.

حکومت اسلامی با اعمال محدودیت‌های گسترده در حوزه‌های فرهنگی و اجتماعی، فضای بسته‌ای را ایجاد کرده که در آن جوانان امکان بیان آزادانه نیازها و خواسته‌های خود را ندارند. این سرکوب‌ها منجر به افزایش نارضایتی و تمایل به رفتارهای پرخطر مانند مصرف سیگار و قلیان شده است.

علاوه بر این، عدم اجرای مؤثر قوانین مرتبط با مبارزه با دخانیات و نبود برنامه‌های آموزشی مناسب در مدارس و رسانه‌ها، به گسترش این معضل دامن زده است. به گفته محمدرضا مسجدی، مدیر جمعیت مبارزه با دخانیات ایران، نشست ستاد کشوری دخانیات هشت سال است که تشکیل نشده است.

افزایش مصرف دخانیات در میان زنان و کودکان نیز نشان‌دهنده تغییرات نگران‌کننده در ساختارهای اجتماعی است. بر اساس گزارش‌ها، مصرف سیگار در میان زنان از ۲,۴ درصد در سال ۱۳۹۵ به ۴,۲ درصد در سال ۱۴۰۰ افزایش‌یافته است.

درحالی‌که در بسیاری از کشورهای جهان، مصرف دخانیات به دلیل سیاست‌های پیشگیرانه و آموزشی کاهش‌یافته است، در ایران روند معکوسی مشاهده می‌شود. این امر نشان‌دهنده ناکارآمدی حکومت در ایجاد بسترهای مناسب برای ارتقای سلامت عمومی و آگاهی‌بخشی به جامعه است.

اعتیاد به لحاظ فلسفی می‌تواند جلوه‌ای از خودبیگانگی در جوامع طبقاتی باشد، جایی که افراد به دلیل ساختارهای نابرابر اجتماعی و اقتصادی از خودِ واقعی و انسانی‌شان فاصله می‌گیرند. در این چارچوب، خودبیگانگی به معنای ازدست‌دادن کنترل بر زندگی، تصمیمات، و هویت شخصی در برابر نیروهای بیرونی مانند فقر، فشار اجتماعی، یا استثمار است.

برای مقابله با این بحران، نیاز به تغییرات اساسی در سیاست‌های حکومتی، افزایش آزادی‌های اجتماعی، بهبود شرایط اقتصادی، و اجرای برنامه‌های آموزشی گسترده در زمینه مضرات دخانیات احساس می‌شود. بدون چنین تغییراتی، آینده نسل‌های جوان ایران در معرض خطرات جدی قرار خواهد گرفت.

 

سردبیر این شماره: سیاوش آذری

در انتشار یادداشت‌های ژورنال بکوشید

وبسایت ژورنال:
journalfarsi.com
ایمیل: journalfarsi@gmail.com
اینستاگرام:
journalfarsi

واتساپ: ۰۰۴۴۷۷۸۸۹۸۸۶۴۳

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *