"از اول فروردین ۱۴۰۴ خدمات بهداشتی، درمانی، معاملات ملکی و حق ایاب‌وذهاب، اسکان، تحصیل و... به اتباع غیرمجاز ارائه نمی‌شود".

بر سر دوراهی، انتخاب غیرممکن! – سیامک بهاری

مندرج در ژورنال شماره ۹۹۶ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

“از اول فروردین ۱۴۰۴ خدمات بهداشتی، درمانی، معاملات ملکی و حق ایاب‌وذهاب، اسکان، تحصیل و… به اتباع غیرمجاز ارائه نمی‌شود”.

با پایان مهلت آمایش‌ها تا اول فروردین، با مسدودکردن هر روزنه امیدی بر بهبود وضعیت میلیون‌ها نفر که از بد حادثه ناچار به جمهوری اسلامی ایران پناه آورده‌اند و هرگز پناهی نیافتند، جهنمی زیر مهاجرین و پناهندگان افغانستانی دهان بازکرده است. نه جایی برای ماندن نه پایی برای رفتن! دوراهی غیر قابل انتخابی است که مقابل آنان قرار داده شده است.

جان صدها فعال سیاسی و جامعه مدنی و نظامیان پیشین در خطر جدی است! اخراج فله‌ای پناهندگان و مهاجرین افغانستانی به بهانه “مجاز و غیرمجاز”، وضع قوانین ضد پناهندگی و محروم‌کردن از حق پناهندگی وضعیت غیرانسانی و اضطراری فاجعه‌باری خلق کرده است.

حکومت اسلامی ایران آنان را مقصر و عامل گرانی و بیکاری و مصائب اجتماعی معرفی می‌کند. با چشم‌پوشی عامدانه بر فاجعه تمام‌عیار انسانی، سرکوب قرون‌وسطایی، زن‌ستیزی و محرومیت از حقوق اولیه اجتماعی، فقر و فلاکت و ناامنی گسترده، افغانستان تحت حکومت طالبان را کشوری امن اعلام کرده است: “اتباع افغانستانی باتوجه‌به ثبات نسبی ایجاد شده و سیاست‌های اعلامی حاکمیت فعلی افغانستان، هیچ مانعی برای بازگشت به کشورشان وجود ندارد، بنابراین طبق هماهنگی‌های صورت‌گرفته با سفارت افغانستان این افراد می‌توانند به کشور خود بازگردند . . .”

وزارت کشور تحت نام “ساماندهی اتباع افغانستانی و شناسایی اتباع خارجی” با طرح آمایش‌های مکرر با رشوه‌گیری و سرشماری و بازشماری اتباع، و هم‌زمان نیروی انتظامی با هجوم گسترده و سازماندهی شده به دستگیری و اخراج و رد مرز کردن فله‌ای و تحقیرآمیز چندین هزارنفره در روز، فاجعه‌ای انسانی رقم می‌زنند.

هزاران کارگر مهاجر مستأصل افغانستانی علی‌رغم به‌جان‌خریدن خطر گذر از مرزهای مین‌گذاری شده و ناامن‌ترین راه‌ها، رد مرز شوند و مجدداً با پرداخت هزینه سنگین همین راه را مجدداً برگردند، در جستجوی کار و یافتن لقمه‌ای نان در بازار بی‌رحم کار سخت‌ترین و تحقیرآمیزترین شرایط را بپذیرند!

دفتر سازمان ملل باید مسئولیت خود را بپذیرد و پاسخگو باشد. هیچ انسانی غیرقانونی نیست! پناهندگی جرم نیست، مهاجرت حق همه انسان‌هاست. حق شهروندی پناهندگان افغانستانی در ایران باید به رسمیت شناخته شود. حمایت از پناهندگان و مهاجرین افغانستانی را باید سازمان داد!

 

سردبیر این شماره: سوسن صابری

در انتشار یادداشت‌های ژورنال بکوشید

وبسایت ژورنال:
journalfarsi.com
ایمیل: journalfarsi@gmail.com
اینستاگرام:
journalfarsi

تماس از طریق واتسآپ ۰۰۴۴۷۳۸۸۵۷۵۰۲۰

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *