مندرج در ژورنال شماره ۴۸ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
کودکان زندان، از نمونههای بدیهی بی پناهی کودکان در جمهوری اسلامی ایران است، که به جرم ناکرده، عموما همراه با مادر در زندانند! بنا بر گزارشی در بی بی سی، بندهای زنان در زندانهای قرچک و شیبان، لاکان، ارومیه و غیره فاقد نازلترین استاندارهای اولیه زیستی و در حد فاجعه است و بیشترین کودکان زندان را در خود جای داده است!
کودکان در محیط آشفته زندان، بدون تفکیک، همراه سرپرست خود محبوسند. بدترینهای زندان را، همه جرائم و مجرمان مقصر و بی تقصیر را، باندهای مخوف و راه و رسم خلاف را میآموزند. مشاجرات و زدخوردها، دست درازیهای جنسی و همه مناسبات وحشتبار در زندانها موجب محرومیت مضاعف و کودکی بربادرفتهای می شود که در پشت میلههای زندان به یغما میرود! این کودکان در میان دود و دم و فحش و ناسزا و زیر هشت و انفرادی وول میخورند. بیرحمانه کودکی شان به بحرانی عظیم و غیرقابل جبران در بزرگسالی بدل میگردد.
مقامات ریز و درشت سازمان زندانها و ضابطین قضایی در باره ایجاد و وجود مهد کودکهای دولتی عامدانه دروغبافی کردهاند. حتی آمار تعداد دقیق کودکان همراه در زندانها را ندارند. تفکیکی وجود ندارد. از تغذیه ویژه نوزادان و کودکان خبری نیست.
طبق قوانین جاری کودک فقط تا دو سالگی میتواند همراه مادر در زندان باشد. اما حقیقت تلخ نشان میدهد حتی کودکانی تا سن هفت سالگی و بالاتر کماکان تنها سرپناهشان سلولهای زندان است!
جای هیچ کودکی در زندان نیست. همه این کودکان باید در محیط خارج از زندان و تحت سرپرستی حداقل یکی از والدین زندگی کنند.
سردبیر این شماره نشریه ژورنال: سیاوش آذری
* نقل قول از ژورنال با ذکر منبع آزاد است: نشریه روزانه ژورنال journalfarsi.com