مندرج در ژورنال شماره ۶۶ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
مرکز آمار ایران میگوید نرخ تورمِ سالانه در اسفند ۱۴۰۰ به ۴۰ و دو دهم درصد رسید.
بررسی تورم صرفا یک مساله اقتصادی – ریاضی نیست. همه این بالا و پایین رفتن های نرخ تورم بر زندگی میلیونها مزدبیگر تاثیر مستقیم دارد. تورمِ بالاتر یعنی حقوق امروز یک کارگر نسبت به دیروز ارزش کمتری دارد، نانِ سفره مزدگیران کمتر، و بهداشت و درمان مردم محدودتر می گردد.
خامنه ای در پیام نوروزی خود همین را به صراحت گفته است: «رفع گرانی و تورم به این زودی واقعبینانه نیست.» اگر اینطور است و آمار ۴۰ درصدی تورم، که به گفته بسیاری از صاحب نظران واقعی نیست، و بی ارزشی ریال فراتر از آمارهای رسمی حکومت است، چاره ما مردم چیست؟ باز هم فقیر تر بشویم؟ کودکانمان را از مدراس بیرون کشیده و روانه بازار کار کنیم؟ دختران خُردسالمان تن به ازدواج بدهند تا از گرسنگی نمیریم؟ شاهدان این فلاکت عمومی باشیم و فرزندانمان که اسیر اعتیاد شده اند را از دست بدهیم؟
یک حلقه کوچک از وابستگان به حکومت و سرمایه داران، آنچنان پولی به جیب می زنند که خرج زندگی یک روزشان برابر با هزینه زندگی یک شهر است.
آیا راه نجاتی هست؟
تحمل، راهی نیست که ما مردم برگزیده ایم. راه ما انقلاب و ریشه کن کردن ظلم و فساد، اعتصاب عمومی و اتحاد سراسری برای به آتش کشیدن خرمن حکومت اسلامی است. راه ما روشن است، درخشنده تر از شعله های آتش بر فراز کاخهای ستمگران.
سردبیر این شماره نشریه ژورنال: سیاوش آذری
* نقل قول از ژورنال با ذکر منبع آزاد است: نشریه روزانه ژورنال journalfarsi.com