مندرج در ژورنال شماره ۷۲۹ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
حسن روحانی، رئیسجمهور پیشین جانیان اسلامی در واکنش به رد صلاحیتش در “انتخابات” اسفندماه گذشته اعلام کرد: “نامه شورای نگهبان [در تشریح دلایل رد صلاحیت] به من ثابت میکند که عالیترین مقام منتخب مستقیم ملت ایران حتی در حد یک شهروند هم از حق آزادی بیان برخوردار نیست! ”
این نامه حسن روحانی چیزی جز اعتراف یکی از بالاترین و قدیمیترین مقامات حکومت اسلامی به این نیست که این جانیان از اولین لحظه بهقدرترسیدن تا همین امروز دشمنان قسمخورده آزادی بیان بوده و هستند. اعتراف روحانی دارد با صدای بلند این حقیقت را جار میزند که مردم در ایران حق دارند برای سرنگونی این حکومت از هیچ کوششی فروگذار نکنند.
یکلحظه به این فکر کنیم اگر روحانی رد صلاحیت نمیشد و میتوانست وارد مجلس ارتجاع اسلامی شود آیا دیگر چنین انتقاداتی نسبت به یاران قدیمی خود مطرح میکرد؟
روحانی و جناح درماندهتر از جناح خامنهای را از چنگانداختن به اهرمهای قدرت محروم کردند؛ چون تشخیص دادند با خط و سیاست جناح روحانی حکومت اسلامی سریعتر رو به سرنگونی میرود. خط حاکم حکومتی اشاعه بیدروپیکر تروریسم اسلامی و حکومتی در منطقه و قدرتنمایی نظامی و حمایت تسلیحاتی وسیع از مزدوران منطقه ای خود است. خط روحانی سازش گامبهگام با آمریکا است. خط حاکم در ایران حداکثر فشار برای مقابله فرهنگی و تحمیل حجاب به زنان و خط روحانی کنترل گامبهگام و باز کردن سر سوزنی از اختناق فرهنگی علیه زنان است. این اختلاف بنیادی این دو بخش حکومتی است که هر کدام در نبرد با مردم و برای کنترل انقلاب مردم روش امتحان پس داده و البته شکستخورده متفاوتی ارائه میدهند.
خط روحانی در حکومت خریداری ندارد. حالا که این مُهره کارساز در ساختار جمهوری اسلامی که مشارکت در دهها هزار قتل حکومتی در پرونده خود دارد همچون کاغذتوالت بعد از مصرف دور انداخته شده به یاد مردم و نقض آزادی بیان افتاده است.
دیر آمدی و هرگز به آرزوی خود که بازگشت به قدرت باشد نخواهی رسید. انقلاب بساط همه شما را جارو میکند. دیگه تمومه ماجرا.
سردبیر این شماره: کیوان جاوید
در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید
وبسایت ژورنال:
journalfarsi.com
ایمیل: journalfarsi@gmail.com
اینستاگرام:
journalfarsi
واتساپ: ۰۰۴۴۷۷۸۸۹۸۸۶۴۳