مندرج در ژورنال شماره ۸۱۲ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
آرزو بدری، مادر و سرپرست دو فرزند که توسط نیروی انتظامی از ناحیه کمر مورد اصابت گلوله قرار گرفته، همچنان تحت تدابیر شدید امنیتی در بخش آیسییو در بیمارستان ولیعصر تهران بستری است.
برطبق گزارش رسانهها، مأموران اطلاعات وارد بیمارستان شدهاند تا آرزو را که حتی قادر به نشستن و یا غذاخوردن نیست و بهسختی نفس میکشد وادار به اعتراف اجباری کنند. آرزو و خانوادهاش تهدید شدهاند که اگر همکاری نکنند هزینه بیمارستان به عهده خودشان است و حتی پرونده سیاسی برایشان تشکیل میشود. این در حالی است که خانواده آرزو در اعتراض به آسیبی که به دخترشان وارد شده شکایت کردهاند و از نحوه رسیدگی به شکایتشان رضایت ندارند.
نیروی انتظامی که در صدد توقیف خودرو آرزو بوده است میتوانسته خودرو را حتی جلوی منزلش قفل بزند و توقیف کند؛ ولی به شلیک گلوله متوسل میشود. همه میدانیم اینگونه اقدامات ضدانسانی رژیم از اینجا ناشی میشود که از گسترش بیحجابی هراس دارد و تصور میکند میتواند دست به هر جنایتی بزند تا زنان را عقب براند و بیآنکه ملزم به پاسخگویی باشد.
اگر رژیم اسلامی هیچ جنایت دیگری هم مرتکب نشده بود، همین که به آرزو بدری شلیک شده و حالا با تهدید به پروندهسازی در صدد گرفتن اعتراف اجباری از او هستند که در بستر بیمارستان لحظات تراژیک زندگی را از سر میگذراند، برای محاکمه سران حکومت کافی است. کیس آرزو یکی از مصداقهای جنایت این حکومت علیه بشریت است و این حکومت باید به جرم جنایت علیه بشریت در دادگاههای بینالمللی محاکمه شود.
جمهوری اسلامی را باید با اعتراضات گسترده مجبور کنیم به خواست زنان آزاده که اعتقادی به حجاب ندارند تن داده و ضمن لغو هرگونه پیگرد قضایی و آزادی بیقیدوشرط همه دستگیرشدگان، به آسیبدیدگان مرتبط با خشونتهای اعمال شده غرامت پرداخت کند. روشن است که تندادن حکومت اسلامی به چنین خواستهایی یعنی خالیشدن زیر پایش و نزدیکتر شدن به سرنگونی. از سوی دیگر امتناع رژیم از قبول خواستهای فوق، یعنی افزایش خشم عمومی و نزدیکتر شدن خیزش بعدی مردم. مردمی که همچنان فریاد میزنند ایستادهاند تا پایان.
سردبیر این شماره: ; محسن ابراهیمی
در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید
وبسایت ژورنال:
journalfarsi.com
ایمیل: journalfarsi@gmail.com
اینستاگرام:
journalfarsi
واتساپ: ۰۰۴۴۷۷۸۸۹۸۸۶۴۳