ترامپ و مارکسیست رادیکال -پتی دبونیتاس

ترامپ و مارکسیست رادیکال -پتی دبونیتاس

مندرج در ژورنال شماره ۸۱۶(لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

دونالد ترامپ، کامالا هریس نامزدی حزب دموکرات را “مارکسیست رادیکال” توصیف کرد که قصد دارد پول آمریکایی‌ها را برای “مهاجران غیرقانونی” خرج کند.

بیایید از ترامپ شروع کنیم. ترامپ کاپیتالیست است. در سیستم مورد حمایت ترامپ بیمه‌های درمانی، تحصیل رایگان و بیمه‌های بیکاری و برخوردار بودن جامعه از یک زندگی مرفه و برابر در تضاد با آرمان‌های طبقاتی و شخصی او است. انسان در جامعه و سیستم مورد حمایت ترامپ نباید متشکل بشود و برای بهتر زیستن مبارزه بکند. انسان در تفکر ترامپ موجود منفردی است که باید همه عمر خود را کار کند تا امثال ترامپ‌ از کار و زحمت آنها پروارتر و میلیاردرتر شوند. دنیای “ترامپ‌ها” یک برده‌داری مدرن است که انسان ماشینی است که تولید می‌کند و آنها که ابزار تولید را در تملک خود دارند از این زحمت بی‌وقفه و مادام‌العمر مردم بهره می‌برند.

در تفکر ترامپ انسان و انسانیت عام معنی ندارد. انسان نهایتاً سفیدپوست‌هایی هستند که طرف‌دار ترامپ و ضد بقیه مردم جهان و مدافع فقر کارگران و مزدبگیران باشند. در تفکر ترامپ “خارجی”ها دشمنانی هستند که می‌خواهند پول “آمریکایی‌ها” را بالا بکشند. اما معلوم نیست چرا همین مهاجرین در آمریکا در فقر و نداری زائید الوصفی زندگی می‌کنند و مداوأ بر تعداد مولتی‌میلیاردرها در آمریکا اضافه می‌شود؟ اینجا اما یک نکته دیگر برجسته می‌شود. هر درجه از رفاه مردم به درست با مارکسیسم تداعی می‌شود.

اما حقیقت این است کامالا هریس و اوباما و حزب دمکرات اصلاً ربطی به مارکسیسم ندارند. همه اینها بخشی از طبقه سرمایه‌دار و بخشی از ماشین تولیدکننده نابرابری در جامعه هستند. در سیستم اینها بیمه‌های درمانی کنترل شده و تحمیل مقدار کمی بیشتر از مالیات به سرمایه‌داران مولتی‌میلیاردر همه آن حقوقی است که حق مردم قلمداد می‌شود. در سیستم اوباما و هریس، بقیه انسانها همچنان برده نظام سرمایه‌داری است. شدت و حدت این بردگی طبعاً با آنچه که ترامپ و حزب جمهوری‌خواه می‌خواهد متفاوت است. نه جمهوری‌خواهان و ترامپ، نه هریس و حزب دمکرات ذره‌ای به انسانیت ربط ندارند.

مارکسیسم به پسوند رادیکال نیازی ندارد. مارکسیسم یعنی آزادی و برابری و رفاه انسان. یعنی آزادی و لغو بردگی مزدی. یعنی جامعه‌ای برای “هر کس به‌اندازه استعدادش و به کس به‌اندازه نیازش. مارکسیسم تبلور انسانیت رها شده  است.

 

سردبیر این شماره: ; کیوان جاوید

در انتشار یادداشت‌های ژورنال بکوشید

وبسایت ژورنال:
journalfarsi.com
ایمیل: journalfarsi@gmail.com
اینستاگرام:
journalfarsi

واتساپ: ۰۰۴۴۷۷۸۸۹۸۸۶۴۳

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *