از بی‌دولتی تا بن‌بست سرمایه‌داری اسلامی – سیاوش آذری

نشریه ژورنال شماره ۱۱۶۸– فایل پی دی اف – ویژه تلفن همراه

“چون دولت توانایی اصلاح وضع تولید و کاهش قیمت‌ها را ندارد به شیوه‌های کاملاً غیرعلمی و غیرمردمی از جمله افزایش قیمت‌ها متوسل شده است. در این شرایط باید اذعان کرد که ما در یک دوران بی‌دولتی واقعی به‌سر می‌بریم… ظاهراً شاهد ملوک‌الطوایفی شدن کامل برنامه‌ریزی‌ها در اداره کشور هستیم.”

آنچه حسین کمالی، وزیر سابق کار جمهوری اسلامی و از اعضای قدیمی جریان “اصلاح‌طلب” بیان می‌کند، در حکم اعترافی تمام‌عیار است؛ اعتراف به چیزی که مردم ایران هر روزه با گوشت و پوست و استخوان تجربه‌اش می‌کنند: بحران اقتصادی ساختاری‌ای که بقای فیزیکی مردم را تهدید می‌کند، و نظام اقتصادی‌ای که در آستانه فروپاشی کامل قرار دارد.

اما آنچه کمالی “بی‌دولتی” می‌نامد، نه ناشی از “ضعف مدیریت” یا دوری از اقتصاد “علمی” و قواعد بازار آزاد، بلکه دقیقا شکل واقعی “مدیریت اقتصادی” جمهوری اسلامی است؛ یعنی مدیریت مافیایی، غارتگر و متکی بر منافع متضاد درون ساختار قدرت. اشاره او به “ملوک‌الطوایفی” شدن، در واقع تأیید ماهیت غارت‌محور و دزدسالار اقتصاد جمهوری اسلامی است؛ جایی که هر باند حکومتی بخشی از اقتصاد را به یغما برده و منافع خود را بر نیازهای اجتماعی و انسانی مقدم می‌دارد.

فراموش نکنیم که وضعیت کنونی نه یک انحراف تازه، بلکه حاصل ناگزیر همان دستورالعمل‌های به‌اصطلاح “علمی” نولیبرالی و خصوصی‌سازی در نسخه اسلامی‌شده‌شان است؛ نسخه‌هایی که دقیقاً در دوران “سازندگی” آغاز شد و امروز ثمرات فاجعه‌بار و ویرانگرشان به‌طور کامل آشکار شده است.

از این فراتر، منشاء بحران اقتصادی جمهوری اسلامی اساساً سیاسی است: جمهوری اسلامی، پاسخ سیاسی سرمایه به انقلاب اجتماعی ۱۳۵۷ بود؛ پاسخی که هدف اصلی‌اش نه حل بحران، بلکه سرکوب انقلابیون، خفه‌کردن جنبش توده‌ای و بازگشایی مسیر تازه‌ای برای انباشت سرمایه بود. این نظام برای حفظ مناسبات سرمایه‌داری از دل انقلاب اجتماعی زاده شد، اما به‌دلیل ماهیت ایدئولوژیک و بحران‌آفرینش، از ادغام در نظام جهانی سرمایه‌داری بازماند و خود بدل به منشأ بحرانی مزمن و ساختاری شد.

امروز جمهوری اسلامی، تصویری شفاف از چهره فروکاسته و ویران‌گر سرمایه‌داری در عصر زوال است. نظامی ضدانسان، ضدزندگی و نابودکنندهٔ خود و جامعه. تحقق عینی شعار تاریخی “سوسیالیسم یا بربریت” را می‌توان در ایران دید.

راه برون‌رفت؟ انقلاب اجتماعی، سرنگونی کامل این رژیم و ساختن جامعه‌ای نو بر پایه برابری، آزادی و رفاه همگانی. پیروزی چنین انقلابی، راه را برای بشریت نیز روشن خواهد کرد.

 سردبیر این شماره: کیوان جاوید

وبسایت ژورنال:
journalfarsi.com
ایمیل: journalfarsi@gmail.com
اینستاگرام:
journalfarsi

واتسآپ: ۰۰۴۴۷۹۳۳۲۳۷۰۵۲

برای تداوم انتشار ژورنال لطفا کمک مالی کنید