اسلام در ایران

این روزها شاهد دیدن عکسهای جوانانی هستیم که تبدیل به قهرمانانی فراموش نشدنی گشته اند.

این بار اوضاع متفاوت است. مردم زخم و خشم جنایات حکومت در آبان خونین و دیگر جنایاتش را نیز با خود حمل میکنند و عزم کرده اند که این بار کار را تمام کنند. مقام امنیتی هم بهتر است بهمراه روُسایش در فکر سوراخ موشی برای فرار باشد.

روز شنبه فراخوان های بسیاری در شهرهای مختلف برای برگزاری تجمعات اعتراضی امروز پانزدهم آبانماه داده شده است و روز پر خروشی را در پیش داریم. در تهران از آغاز صبح در تهران در متروی شیرازی شعار مرگ بر دیکتاتور در خیابان طنین انداز شد.

آهنگهای بغایت زیبای توماج که انعکاس جامعه ای پر از درد و بی حقوقی و نشان دهنده خشم مردمی جان به لب آمده ولی مصمم و امیدوار برای خاتمه دادن به وضعیت موجود است از بلندگوی میادین بسیاری از شهرها پخش شد

قطار انقلاب و ایستگاه های بین راه - مسئله و هدف هر انقلاب در وهله اول به زیر کشیدن نظام حاکم است. انقلاب یعنی به خیابان ریختن، جنگیدن با نیروی های مسلح و هیچ قول و قراری را از حاکمیت نپذیرفتن.

امروز ۱۴ آبان روز اعتراضات سراسری در شهرهای مختلف ایران و در کشورهای مختلف برای آزادی توماج صالحی خواننده ای که به صدای اعتراض مردم در خیابان تبدیل شده، و برای آزادی تمامی دستگیر شدگان اخیر است.

محسن زنگنه، عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس جمهوری اسلامی، از صدور مجوز برای کاهش ده درصدی سهم صندوق توسعه ملی از درآمدهای نفتی با هدف تأمین منابع برای افزایش حقوق‌ها خبر داد. -حکومت اسلامی دو نگرانی و ترس جدی دارد.

امروز هم طبق روال همیشگی، نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی در چهلم حدیث نجفی در کرج برای متفرق کردن تظاهرات کنندگان از گاز اشک آور استفاده کردند. -مردم ایران به مدت ۴۳ سال اسیر غم و اندوه و گریه بوده و دیگر اشکی باقی نمانده است که نریخته باشند، به این معنای استعاره ای دیگر گاز اشک آور کارایی در برابر این مردم ندارد.

در تهران، بوکان، مریوان، اصفهان، خاش، قزوین، قم، رامسر، کرمانشاه، و بابل اعتراضات به اشکال مختلف جریان داشت. در تهران در مترو میدان ولیعصر و محلات دیگری چون سلسبیل و امیر آباد فریاد “مرگ بر دیکتاتور” بلند است و مردم شعار “زن زندگی آزادی” سر میدهند

به كارگيرى چند هزار مزدور خارجى، نشان دهنده بى رمقى دستگاه سركوبگر رژيم است. به خيال رژيم، اين نوع خبرها رعب و وحشت ايجاد ميكند. غافل از اينكه با ورود اين مزدوران، انقلاب ايران فاز جديدى را براى تعرض در مقابل خود قرار ميدهد.