کیوان جاوید

روز سه شنبه ۱۲ مهر، ایران صحنه اعتراضات باشکوه دختران دبیرستانی بود. حجابها به هوا رفته، موها به اهتزاز درآمده و مرگ بر دیکتاتور با طنین دلنشین و شورانگیزی فضای سیاسی ایران و جهان را پُر کرده بود.

دانش آموزان یک دبیرستانه دخترانه با نمایش این موهای رها و زیبا در حال اجرای سرود "برای..." هستند. این دختران، این مبارزین راه آزادی، مرگ حکومت اسلامی را ترانه کرده اند.

گستردگی شهرها و جمعیت کثیری که در این تجمعات و راهپیمایی حضور بهم رساندند بازگو کننده یک واقعیت عیان و غیر قابل انکار است و پیام روشنی به جمهوری اسلامی و همه دولتهای جهان دارد. پیام این است که کار جمهوری اسلامی تمام است.

یک جمله معنا دار در مدیای اجتماعی دست به دست می شود: دمِت گرم خیلی مردی. روی مرد خط خورده و آمده است خیلی زنی: کلمه قصاری که برای لحظه ای لبخند بر لبها می آورد و باعث می شود آدم به احترام در مقابل زنان در ایران که علیه یک حکومت تا دندان مسلح، قاتل و ضد بشری قیام کرده اند، "کلاه از سر بردارد".

فرمانده سپاه تهران بزرگ، اعتراضات اخیر مردم را مشکلات "اقتصادی" دانست و می‌گوید یک مقام آمریکایی گفته "به بهانه فشار اقتصادی، مردم را به خیابان‌ها بکشانیم."

وقتی خبر تجاوز یک فرمانده انتظامی به یک دختر نوجوان در شهرستان راسکِ چابهار افشا شد، سه‌شنبه - پنجم مهر - معترضان در شهر بندری چابهار همه خشم خود را به آتش تبدیل کردند و به جان حکومت افتادند.

این روزها که خیزش مردمی علیه جمهوری اسلامی گسترش می یابد، شبکه سازی برای ارتباطات منظم تر از اهمیت بالایی برخوردار است.

مشخصه قیام جاری، حضور وسیع زنان، شعارهای بنیان کن و گستردگی جغرافیایی آن است. گزارش ها از حضور وسیع و شجاعانه نوجوانان دختر و پسر در صف اول تظاهرات حکایت دارد.

از اولین ساعات پس از به قتل رسیدن مهسا، دهها تشکل و نهاد مبارزاتی، از جمله کانون نویسندگان و کانون معلمان در چندین شهر تا اتحادیه آزاد کارگران و انجمن برق و فلزکار کرمانشاه و ندای آزادی زن و شخصیت های ورزشی و هنری علیه این جنایت سازمان یافته حکومتی بیانیه داده و آن را محکوم کردند.

برای ابراهیم رئیسی، ورود به مقر سازمان ملل در نیویورک تازه شروع ماجرا است. از هم اکنون ایرانیان مخالف جمهوری اسلامی فرصت مناسبی بدست آورده اند تا این جلاد و کل این رژیم جنایت و فلاکت اسلامی را بی آبروتر کنند.