دادخواهیِ زندانی سیاسی، مریم اکبری منفرد – نسان نودینیان

مندرج در ژورنال شماره ۱۸۵ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

با داغ شدن محاکمه حمید نوری، موسوی تبریزی در یک گفت ‌و گو در پاسخ به این که چرا شکایات دربارهٔ این اعدام‌ها در ایران پیگیری نشده است، این ادعا را مطرح کرد که در “همان روزهای اول که [زندانیان سیاسی] محاکمه شدند خانواده‌ها می‌توانستند شکایت کنند، اما آن موقع نکردند.”

مریم اکبری منفرد، زندانی سیاسی که بیش از سیزده سال است در زندان به‌ سر می‌برد، در نامه ‌ای سرگشاده خطاب به موسوی تبریزی نوشته است: “شاید شما یادتان رفته، بگذارید من یادآوری کنم که خانواده‌ها حتی حق برگزاری مراسم را هم نداشتند. در همان مراسم‌های خانوادگی برای عزا، آنها را با همه میهمانان بازداشت و راهی زندان می‌کردید؛ به خانواده‌ها نه پیکر عزیزانشان را دادید، نه گفتید کجا دفن شدند و نه حتی یک نشانی! و حالا بعد از ۳ دهه از کشتارتان از شکایت اسم می‌برید؟”

مریم اکبری منفرد در سال ۱۳۹۵ در مورد کشتار جمعی زندانیان در سال ۶۷، در دادسرای تهران شکایتی برای دادخواهی ثبت کرده است. بازجوهای او بعد از شکایت و دادخواهی‌اش به او گفتند که ما نمی‌گذاریم آزاد شوی، نمی‌گذاریم مرخصی بروی و سر این حرفشان هم مانده‌اند.

موسوی تبریزی به شکار انقلابیون شهر تبریز معروف است. شکنجه، قتل و اعدام، خانه گردی و بازداشت در تبریز در کارنامه اش ثبت شده.

باید از نامه و دادخواهی مریم اکبری حمایت کرد. او با وجود تحمل ۱۳ سال زندان ساکت نمانده و همانند هزاران زندانی سیاسی و خانواده هایشان پرچم دادخواهی را علیه رژیم اعدام و کشتار بلند نگه داشته است.

 

سردبیر این شماره نشریه ژورنال: سیاوش آذری

*سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *