فرهنگیان و بازنشستگان در ایران سالها است که برای خواسته های اولیه خود از جمله: حق رتبه بندی، بالا رفتن دستمزد همطراز با تورم و آموزش و پرورش رایگان و خواست های رفاهی دیگر، بارها به خیابان آمده تا صدای اعتراض خود را به گوش ناشنوای دولتیان برسانند. در مقابل، دستگیری، زندان، احضار، تنها پاسخی است که تا بحال دریافت کردند.

تصور کنید این زن در ایران باشد. آیا او حتی اگر احساس خطر کند به "سفارش پیتزا" فکر می کند؟ چرا اصولا پلیس باید به این فکر بیفتد که یک زن در اتوبوس توسط یک مرد تهدید می شود؟

وحشت دستگاه سرکوب و سازمان های اطلاعاتی جمهوری اسلامی از حضور شاهدان در دادگاه آبان نیز چند وجهی است.

بنا به گزارش دویچه‌وله فارسی، گروهی از ورزشکاران، روزنامه‌نگاران، نویسندگان، هنرمندان و کنشگران در نامەای از بازیکنان تیم‌ ملی فوتبال ایران خواستەاند کە حضور در جام جهانی قطر را به آزادی حضور زنان در استادیوم‌ها مشروط کنند.

جعفر قادری، عضو کمیسیون تلفیق مجلس اسلامی از پرداخت یارانه‌ای جداگانه به هفت دهک اول درآمدی تحت عنوان یارانه گوشت خبر داده است.

با شروع تهاجم روسیه به اوكراين، بسيارى از صاحب نظران سياسى بر اين باورند كه صحنه سياسى دنيا و بخصوص اروپا تغييرات عميقى به خود خواهد ديد.

ابراهیم رئیسی در تماس تلفنی با امیر قطر اعلام کرد، جمهوری اسلامی آماده کمک به برگزاری هرچه بهتر و باشکوه‌تر بازی‌های جام جهانی در جزیره کیش و سایر جزایر نزدیک به قطر است و آماده ارئه هرگونه مساعدت و کمک خواهد بود.

جرم انگاریِ فروش و تبلیغ اقلام جلوگیری از بارداری نه تنها باعث فشارهای روانی، بلکه موجب به خطر افتادن جان هزاران زن میشود که مجبور به سقط جنین غیربهداشتی و غیرقانونی و یا مصرف دارو های غیر کنترل شدهِ جلوگیری از بارداری می شوند. مردم در ایرانِ اسلام زده، هر روزه شاهد لگدمال شدن حرمت و کرامت انسانیشان هستند. باید این حکومت را از چنین تصمیمی به عقب راند. شرط تحقق کامل حقوق انسانی مردم در ایران سرنگونی جمهوری اسلامی است.

"دو مقام محلی در شهر ماکو در استان آذربایجان غربی خبر داده‌اند که ستاد امر به معروف و نهی از منکر این استان دستور داده است که چون در شهرهای آذری نان بربری «نماد صبحانه» است، نانوایی‌های بربری باید شیفت صبح ماه رمضان تعطیل باشند."

روز پنجشنبه ۱۱ فروردین ده‌ها تن از زنان دست‌اندرکار سینمای ایران طی بیانیه‌ای اعلام کردند که در ساز و کار سینمای ایران "هر فرد صاحب قدرت و شهرتی" می‌تواند "از موقعیت خود برای قلدری، تهدید، توهین، تحقیر و تعرض به زنان بهره‌برداری کند، بی‌آن‌که نهادهای قانونی، اصناف خانه سینما، سینماگران و منتقدان آنها را وادار به پاسخ‌گویی و پذیرش مسئولیت کارشان کنند‌‌."