تاثیر روانی اعدام معترضین بر جامعه در حال انقلاب – منظر دریاکناری

مندرج در ژورنال شماره ۳۱۳ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

صبح روز شنبه ۱۷ دی، حکومت آدمکش اسلامی دو تن دیگر از جوانان معترض و انقلابی بنام محمد مهدی کرمی و محمد حسینی را اعدام کرد. جمهوری اسلامی مشخصا چه هدفی از این نوع اعدامها دارد و تا کجا می تواند در این مسیر پیش برود؟ این یادداشت کوتاه مروری دارد به اهداف اعدامها در شرایط خاص انقلابی در ایران

دقیقترین حکمی که درباره دلایل سیاسی اعدامها داده شده است از این پدیده شوم و زیانبار اجتماعی بعنوان: “اعدام قتل عمد دولتی است” اسم برده شده است. این جمله دقیق اول بار توسط منصور حکمت لیدر وقت حزب کمونیست کارگری در سه دهه پیش استفاده شد و بعد از آن منظما بعنوان یک باور جمعی در این حزب بکار رفته و اکنون بسیاری از تشکل ها و فعالین از این توصیف برای اعدام استفاده میکنند.

چرا اعدام قتل عمد دولتی است؟ به بیان ساده حاکمان اعدام می کنند تا مرعوب کنند و زمینه های اعتراض و اتحاد و سازماندهی برای مبارزه جمعی را با توسل به ترس از کشتار دولتی از بین ببرند. اینجا برای حکومت مهم نیست چرا اعدام می کند، مهم این است که با هر اعدام فرد در جامعه خود را تنها و بی کس حس کند و به این باور برسد که علیرغم اینکه ریشه فلاکت را می شناسد اما بی رحمی حکومت مانع تغییر و بهبود اوضاع است.

یک بار منفی دیگر اعدام، تاثیر منفی بر آن بخش از جامعه است که مستقیما در مبارزه میدانی دخالت ندارد. این بخش از جامعه که تعدادشان نیز کم نیستند با هر اعدام به خود و به دیگران گوشزد می کنند که مردم تماشاچی هستند و کاری نمی کنند؛ کاری از دست ما بر نمی آید یا مخالفت میدانی فایده ای ندارد و هر اعتراض با اعدام پاسخ می گیرد، و خلاصه این بخش از جامعه بی آنکه بداند به تریبونی برای تزریق بی قدرتی و بی فایده بودن مبارزه برای تغییر تبدیل می شود.

اما در این شرایط که جامعه یکپارچه خشم و عصیان علیه این حکومت است و موقعیت حکومت در داخل کشور و در سطح بین المللی بشدت متزلزل است، حربه قتل عمد دولتی یعنی اعدام می تواند به وسیله ای دیگر برای تسریع در سرنگونی جمهوری اسلامی تبدیل شود: «هر یه نفر کشته بشه، هزار نفر پشتشه”. «لغو مجازات اعدام بدون چون و چرا». مردم تصمیمشان را گرفته اند، این حکومت باید برود و با رفتن حکومت قتل عمد دولتی نیز برای همیشه پایان خواهد یافت. این یکی از  فرامین انقلاب شکوهمند زن زندگی آزادی است. با تلاش جمعی برای “الغای اعدام” می‌توانیم “زندگی” را محقق کنیم.

 

سردبیر این شماره نشریه ژورنال: آذر پویا

*سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *