ژورنال سایت خبری سیاسی ژورنال 
مندرج در ژورنال شماره ۳۴۲ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
سئوال: همانطور که می دانید به غیر از زاهدان و کردستان تظاهرات در اغلب شهرها بسیار کم شده و بظاهر مردم مایوس شدند.
جواب: نه عزیز، همه انقلابات افت و خیز دارند. هیچ انقلابی روی یک خط مستقیم پیش نمیرود. مردم با یک رژیم وحشی سر و کار دارند. دستگیری دهها هزار نفر از جمله تعداد قابل توجهی از فعالین و سازماندهندگان اعتراضات و سرکوب بسیار خونین در کردستان تاثیرات خودش را داشته اما آنچه مهم است روحیه بالای مردم است. زندانیانی که آزاد میشوند اکثرا همان در زندان کلیپی علیه حکومت پر میکنند، جوانان هر شب در جایی تجمع میکنند، شعاردهی شبانه و مراسم چهلم و غیره ادامه دارد، شعارنویسی و سوزاندن نمادهای حکومتی در روزهای اخیر گسترش چشمگیری داشته و خیلی فعالیت های دیگر هم جریان دارد. در خارج تظاهرات های گسترده و فشار به دول غربی برای تروریست اعلام کردن سپاه و بایکوت حکومت ادامه دارد. بعلاوه رژیم را مردم در داخل و در سطح بین المللی بشدت تضعیف کرده اند. دلایل انقلاب یعنی نارضایتی ها و خشم و نفرت ها هم سر جایش هست. مردم مجبور میشوند جایی عقب بروند تا دوباره با قدرت بیشتری به میدان بیایند. الان ۵ سال است که به نوعی انقلاب و خیزش ممتدی جریان دارد. دی ۹۶ بهار ۹۷ آبان ۹۸ دی ۹۸ و بالاخره انقلاب جاری. یعنی رژیم قادر نشده در این پنج سال علیرغم جنایات بیشمارش مردم را مرعوب کند و برای مدتی طولانی به خانه بفرستد. علت پایه ای‌اش این است که از نظر اقتصادی و سیاسی و مناسبات بین المللی بحران عمیقی دارد. و اوضاع روزبروز بدتر میشود در نتیجه حتی اگر انقلابی هم نبود بار دیگر شروع میشد. مطمئن باش که موج دوم انقلاب در راه است. نشانه‌هایش را حتی در روزهای گذشته هم دیده‌ایم. جمع‌های بیشتری دارند خود را سازمان میدهند و برای ۲۷ بهمن هم فراخوان‌های زیادی شروع شده است. تجمعات خیابانی و اعتراض در برخی دانشگاهها هم همینطور. اگر رژیم قادر بود مثلا امتیازات اقتصادی به مردم بدهد یا رفرم‌های اساسی بکند ممکن بود صدای بخشی از مردم را برای مدتی بخواباند اما آنچه در چشم‌انداز است فقر، بیکاری و گرانی بیشتر است. در مورد حجاب اجباری هم قدرت مانور چندانی ندارد. بنابراین همه شرایط برای خیزش مجدد آماده است.
سئوال: برای اینکه جوانان در صحنه باشند چه کارها و راه‌هایی را پیشنهاد می‌کنید که جوانان هر شهری باید انجام دهند تا مشعل مبارزه همیشه روشن باشد؟
جواب: سازماندهی کلیدی ترین راهکار پیشنهادی ما است. با دوستان نزدیکت جمع چند نفره‌ای تشکیل بدهید و کارهایی متناسب با توانتان را شروع کنید از شعارنویسی و آتش زدن نمادهای حکومتی تا پخش اطلاعیه، بحث در میان دوستان دیگر و افق دادن به دیگران. بیش از پنجاه جمع برای ۲۷ بهمن فراخوان داده‌‌اند شما هم جمعی ایجاد کنید و به این فراخوان‌ها بپیوندید.
سئوال: اینکه سلطنت طلبان و برخی فرصت طلبان مسئله وکالت رضا پهلوی را پیش کشیدند. متاسفانه این حرکت خیلی به جنبش ضربه زد و باعث شکاف گردید وظیفه ما در این شرایط در مقابل سلطنت طلبان چیست؟ آیا باید به اختلافات دامن بزنیم که رژیم نیز همین را میخواد یا ما باید مسیر درست مبارزه در پیش بگیریم؟
جواب: هر سیاستی به انقلاب ضربه میزند را باید افشا کرد. کار ما دامن زدن به شکاف میان نیروهای اپوزیسیون بدلیل اختلافات سیاسی و ایدئولوژیک نیست اما هر جا دیگران اقداماتی میکنند که به اتحاد مردم لطمه میزند و یا راهکارهای انحرافی مقابل مردم میگذارند یا در مقابل فلان بخش حکومت کوتاه میایند باید قاطعانه آنها را افشا کرد. از طرح وکالت تا بحث تمامیت ارضی و بلند کردن چماق علیه بخشی از مردم به بهانه اینکه اینها تجزیه طلب هستند، یا طرح نگهداشتن سپاه در حالیکه اکثر مردم خواهان انحلال و نابودی آن هستند، مقابله با مخالفین مذهب (رضا پهلوی مدتی قبل گفت اگر قرار است مذهب ستیزی ایجاد شود بهتر است همین رژیم بماند. او کوچکترین صحبتی در مورد آزادی بی قید و شرط نقد مذهب و مقدسات مذهبی نکرد اما شمشیر را علیه منتقدین مذهب از غلافش بیرون کشید) و یا عربده‌کشی فاشیست‌های سلطنت‌طلب در خارج کشور و شعار دادن آنها علیه بخشهایی از اپوزیسیون اینها همه موانعی است که توسط امثال رضا پهلوی و جماعتی از طرفدارانش دامن زده میشود باید این دست‌اندازها را با افشای آنها در میان مردم خنثی کرد. از نظر ما تنها با خواست‌های رادیکال و آزادیخواهانه مردم، از آزادیهای بی قید و شرط سیاسی و تشکل و تحزب تا خواست انحلال کل ارگانهای سرکوب، لغو مجازات اعدام، برابری بی‌قید و شرط زن و مرد و لغو قوانین ضد زن، محاکمه سران حکومت، جدایی کامل مذهب از دولت و آموزش و پرورش، لغو مذهب رسمی و مصادره اموالی که توسط مقامات و نهادهای مذهبی بالاکشیده شده، خواست‌های رفاهی عموم مردم و غیره میتوان در صفوف مردم اتحاد ایجاد کرد نه با خواست تمامیت ارضی و نگهداشتن سپاه و امتیاز دادن به مذهب و آیت‌الله‌ها.
سوال آخر: برخی نیروها در ایران مبارزه مسلحانه را اساس مبارزه میدانند و می‌گویند در مقابل چنین رژیم سفاکی تظاهرات و مبارزات مدنی کاری از پیش نمی برد باید اسلحه در دست گرفت. سوال اینجا است که شما در رد مبارزه مسلحانه در شرایط کنونی چه دلایلی دارید؟
جواب: بالاخره مردم جایی لازم است اسلحه بدست گیرند، مراکز حکومتی را تصرف کنند و مقاومت نیروهای سرکوب را در هم بشکنند اما اینکار در شرایطی عملی و کارساز است و در شرایطی مخرب. از نظر ما در حال حاضر هنوز دست بردن به اسلحه زودرس است و به حکومت فرصت میدهد که فضای سرکوب را تشدید و مردم را مرعوب کند. اما در عین حال باید با سیاست برخی جریانات اپوزیسیون که علیه حق مردم برای دست بردن به اسلحه تبلیغ میکنند و صرفا مسیر مسالمت‌آمیز را مقابل مردم میگذارند مقابله کرد. باید از نظر ذهنی مردم را برای دست بردن به اسلحه در شرایط مقتضی آماده کرد. دست بردن به اسلحه در شرایط کنونی عملیات مسلحانه چریکی است و بسرعت سرکوب میشود و انقلاب را عقب میبرد. در سال ۵۷ هم دیدیم که در روزهایی که اعتصابات و تجمعات بسیار گسترده شده بود و حکومت در آستانه سقوط بود مردم دست به اسلحه بردند و حکومت قبلی را ساقط کردند. ششماه قبلش هنوز در ُبعدی توده‌ای جامعه آماده نبود و دست بردن به اسلحه مضر بود.
سردبیر این شماره نشریه ژورنال: آذر پویا
*سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com
