مندرج در ژورنال شماره ۶۸۲ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
آمارهای رسمی نشان میدهد شمار شاغلان در ایران از پاییز تا زمستان ۱۴۰۲ بیش از نیممیلیون نفر کم شده و نرخ بیکاری نیز با یک واحد – درصد افزایش به ۸/۶ درصد رسیده است. طبق بررسیهای مرکز آمار ایران، در زمستان امسال از ۶۴ میلیون و ۸۳۷ هزار ایرانی بالای ۱۵ سال، ۲۴ میلیون و ۱۹۳ هزار نفر شاغل بودهاند که ۵۸۲ هزار نفر کمتر از شمار شاغلان پاییز است.
قطعاً در اقتصادهای سرمایهداری متعارف، ما با الگوهای مختلفی برای بررسی میزان عرضه نیروی کار سروکار داریم. عرضه نیروی کار در اقتصاد سرمایهداری و علم اقتصاد سرمایهداری از اهمیت ویژهای برخوردار است و از جمله موضوعاتی مانند مالیاتها، تخصیص کمکهزینههای دولتی و غیره را مورد تأثیر قرار میدهد. ما قطعاً فرصت بررسی الگوهای مختلف عرضه نیرو کار که یک بخش مهم از علم اقتصاد را تشکیل میدهد را نداریم. برای اقتصاد سرمایهداری “حداکثرسازی مطلوبیت” نیروی کار از عمده بخشهای حداکثرسازی ارزش اضافی محسوب میشود.
آنچه که در ایران تحت حاکمیت رژیم اسلامی اتفاق میافتد در اصل نشاندهنده یک بحران اقتصادی فزاینده است که دوره رکود چند سال اخیر و تبعاتی مانند بیکارسازیهای سیستماتیک در عرصههای مختلف اقتصادی ویژگی پیدا کرده است. این که تحریمهای دو دهه گذشته چگونه این اقتصاد بیمار سرمایهدارانه را بهشدت تحتتأثیر قرار داده است برای هیچ ناظر بیغرضی پوشیده نیست. باز ماندن اقتصاد ایران از جذب تکنولوژی قرن حاضر، سرمایهداری ایران را هرچه بیشتر به سرکوب سیاسی مردم و خصوصاً طبقه کارگر سوق داده است تا دستمزدها را در نازلترین سطح آن نگاه دارد.
درعینحال بررسی اختلاف سطح اشتغال زنان و مردان بار دیگر یک تبعیض و آپارتاید جنسیتی در عرصه بازار کار را نیز برملا میسازد. به این فاکتورها قطعاً سطح نازلتر نیروی کار زنانه در ازای کار مشابه را باید افزود.
رژیم اسلامی قادر به حل این موضوعات اساسی نیست. قادر به ارتقا رفاه نیست. قادر به ایجاد عدالت اجتماعی، عدالت کاری و هر عدالت موردنیاز یک جامعه نیست. سرنگونی انقلابی این رژیم نقطه آغازی برای شروع سازماندهی اجتماعی مردم بر اساس رفاه و احتیاجات آنان خواهد بود.
سردبیر این شماره: سوسن صابری
سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com