مریم اکبری منفرد، ۱۴ سال زندان بدون یک روز مرخصی - سهیلا دالوند

مریم اکبری منفرد، ۱۴ سال زندان بدون یک روز مرخصی – سهیلا دالوند

مندرج در ژورنال شماره ۶۸۲ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

در آستانه نوروز ۱۴۰۳، ۶۴ تن از زنان هم بند پیشین مریم اکبری منفرد با امضای بیانیه‌ای خواهان آزادی بی‌قیدوشرط او شدند. این زنان زندانی سیاسی که برخی از آنان آزاد شده و برخی هنوز در زندان به سر می‌برند، در بخشی از بیانیه خود نوشتند: “ما هم‌بندیان سابق او با هر عقیده و باوری که داریم، بهار زندان را با مریم و شور او به نوروز به یاد می‌آوریم، و اما نوروزی دیگر و او همچنان در زندان. یادی می‌کنیم از درک او از آزادی و حقش به برخورداری از آن، یادی می‌کنیم از ظلمی که بر زنان این مرزوبوم شده است و جلوداران مبارزه و مقاومت با آن”.

رژیم زن‌ستیز اسلامی از همان آغاز حاکمیت، اولین قدمش برای ادامه حیات نکبت‌بار خود و سرکوب و به غارت بردن انقلابی که باهدف رسیدن به یک زندگی بدون فقر و فلاکت و دیکتاتوری براه افتاد، حمله به زنان بود. هزاران‌هزار زن به خیابان‌ها آمدند و فریاد زدند ما انقلاب نکردیم که به عقب برگردیم. مریم اکبری منفرد از همان نسلی است که به عقب نرفتند؛ بلکه مصمم‌تر به مبارزه ادامه دادند.

مریم اکبری منفرد که یکی از قدیمی‌ترین زنان زندانی سیاسی و یادگار و بازماندهٔ خانواده‌ای است که به‌عنوان کوچک‌ترین عضو آن از سنین کودکی شاهد زندان، شکنجه و اعدام اعضای خانواده خود بوده است، می‌گوید: “در آن نیمه‌شب زمستانی که من را از دخترام جدا کردند و بدون خداحافظی از عزیزانم، اگر چه با بندبند وجودم دلم می‌خواست در کنار فرزندانم می‌بودم، کدام مادری نمی‌خواهد؟ اما پشیمان نیستم؛ بلکه مصمم‌تر برای ادامه مسیرم هستم. این را هر بار در هر جلسه بازجویی و بازپرسی رسمی و غیررسمی گفته و از تکرارش خرسندم”.

این زنان شجاع و مقاوم نه‌تنها به عقب نرفتند؛ بلکه هر روز بیشتر و بیشتر در پیشاپیش اعتراضات علیه قوانین ارتجاعی حاکم مبارزه کردند و این رژیم را در زمین حاکمیتش به شکست کشانده و انقلاب زن، زندگی، آزادی را رقم زدند. در آستانه سال نو در همبستگی با ۶۴ تن از هم بندان پیشین مریم اکبری منفرد، خواهان آزادی مریم و تمامی زندانیان سیاسی باشیم.

 

سردبیر این شماره: سوسن صابری

سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *