مهران سماک جوان ۲۷ ساله در شامگاه سه شنبه ۸ آذر در شب جشن سراسری باخت تیم فوتبال جمهوری اسلامی مقابل تیم ملی فوتبال آمریکا در بندرانزلی با گلوله ماموران حکومت جان باخت. نگاه کردن به چهره زیبای مهران قلب انسان را می شکند و خشم و عصیان علیه جانیان سنگدل جمهوری اسلامی را صد چندان می کند.

انقلاب به پیشروی نیاز دارد. راه پیشروی کدام است؟ کسی نیست که به اوضاع ایران و سرنگونی جمهوری اسلامی نگاه کند و مدام با خود نیندیشد که قدم بعدی چیست، موانع کدام است و برای شکست این حکومت تا دندان مسلح و تشنه به خود مردم چه گامهای دیگر باید برداشته شود.

یک مغز معیوب جمعی که از مرحله الاغ سواری در سال ۱۳۵۷ از فیضیه قم به راس قدرت رانده شده بود می پنداشت می تواند یک جامعه مدرن و امروزی را صرفا با سرکوب و بگیر و ببند برای همیشه به بند کشیده و چپاول کند.

جامعه با فراخوانهایش خود را برای تجمعات و اعتصاب سراسری برای سه روز ۱۴ تا ۱۶ آذر آماده میکند. این فراخوانها از سوی جمع های جوانان محلات در تهران و شهرهای مختلف و دانشجویان در همه جا در محلات و در کف خیابان و در مدیای اجتماعی وسیعا منتشر شده است.