ژورنال سایت خبری سیاسی ژورنال 
مندرج در ژورنال شماره ۲۸۹ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
حزب کمونیست کارگری ایران در آذر سال ۱۳۷۰ شمسی (نوامبر ۱۹۹۱) میلادی تشکیل شد.
حزبی که هدف اصلی آن مبارزه با جمهوری اسلامی و سرنگونی این حکومت به شیوه انقلابی و ساختن جامعه ای انسانی و سوسیالیستی تعریف شده است. خصوصیت سرنگونی طلبی حزب تماما و دائما در فعالیت های سیاسی و میدانی و روزمره حزب بشکل آشکاری برجستگی دارد و این خصوصیت بر هیچکس پوشیده نیست.
با روی کار آمدن جمهوری اسلامی چند جوانِ از انگلیس برگشته، اولین کانون و محفل متشکل مبارزه با جمهوری اسلامی بر اساس تئوری های مارکسیستی و کمونیستی را در ایران بنیاد نهادند. منصور حکمت و حمید تقوایی دو نام آشنا و موثر در بنیاد نهادن تشکل اولیه خود شدند و آنرا سهند نامگذاری کردند. هدف، مبارزه برای سرنگونی جمهوری اسلامی و برقراری یک جامعه آزاد و برابر سوسیالیستی بود، اما برای رسیدن به چنین مقصودی ابتدا نیاز بود که چپ ایران از زیر آوار تفکرات و ابراز وجود غیر سوسیالیستی، آغشته به ناسیونالیسم و مذهب زدگی و ضد غربگرایی بیرون کشیده شود و تبدیل به جریان کمونیستی تاثیرگذار و اجتماعی گردد. جریانی که هدف اولیه اش را برچیدن بردگی مزدی و پایان دادن به استثمار کاپیتالیستی اعلا م کرده و برای آزادی و الغای سلطه نظام سرمایه داری مبارزه تئوریک و سیاسی خود را آغاز کرد.
این تشکل اولیه خیلی سریع به دلیل استحکام مارکسیستی و نظرات منسجم و بدون توهم نسبت به جناح های مختلف حکومت خیلی زود کمونیست ها و فعالین کارگری زیادی را جذب کرد و سازمان اتحاد مبارزان کمونیست را با هدف تشکیل حزب کمونیست ایران بنیان گذاشت.
در ادامه این مبارزه رو به جلو حزب کمونیست ایران با حضور کومله که نیرویی اجتماعی در کردستان بود و فعالین متعددی از گروههای مختلف چپ در شهریور ۱۳۶۲ تشکیل شد. جمهوری اسلامی قتل عام سیاسی بزرگی از سی خرداد ۶۰ در دستور گذاشت و دهها هزار فعال چپ و کمونیست را به زندان انداخت، دانشگاهها را تعطیل و شوراهای کارگری را در هم کوبید و حملات خونباری به مردم کردستان را از بدو به قدرت رسیدن در دستور گذاشت. تشکیل حزب کمونیست در چنین شرایطی منبع الهام و انرژی بسیاری از کمونیست های ایران شد و این حزب خار چشم جمهوری اسلامی و امید هزاران کمونیست گردید.
با فروپاشی شوروی که چیزی جز سرمایه داری دولتی تحت نام کمونیسم نبود، کمونیسم و آرمان برابری طلبی و مبارزه سوسیالیستی شدیدا در سطح جهان مورد هجوم نیروها و تئوریسینها و رسانه ها و دولت های کاپیتالیستی جهان قرار گرفت و این شرایط جهانی بر حزب کمونیست ایران نیز تاثیر گذاشت و باعث کشمکش درونی گرایشات سیاسی متفاوت در درون این حزب شد. گرایش ناسیونالیسم کُرد یکی از مهمترین جناح بندیهای درونی حزب کمونیست ایران شد. در عین حال این گرایش سیاسی از نظر تعداد و اهرمهای تشکیلاتی وزن زیادی نداشتند اما بقول منصور حکمت ماندن با این گرایش که منظما در راه مبارزه سیاسی و سوسیالیستی این حزب سنگ اندازی میکرد، کار مستقیما کمونیستی را در درون تشکیلات دشوار میکرد. در این مقطع در آذر ۱۳۷۰ (نوامبر ۱۹۹۱) منصور حکمت و اکثریت اعضا و کادرهای حزب کمونیست از این حزب جدا شدند و در حزب کمونیست کارگری متشکل شدند.
دنیای سرمایه داری شکست سرمایه داری دولتی در شوروی را مبنای تعرض سیاسی عظیم خود علیه کمونیسم و هر نوع جهانشمولی حقوق انسان قرار داد. حزب کمونیست کارگری اما قاطعانه در مقابل آن ایستاد و جدای سیاسی و ایدئولوژیک سازمان یافته ای علیه این تعرض را در دستور گذاشت و به نیرویی مستحکم و رو به رشد تبدیل شد. زمانی که خاتمی روی کار آمد از هر سو جار زدند که دیگر دوره انقلاب تمام شده است و “مردم خواهان اصلاحات هستند”، گفتند عصر انقلابات به پایان رسیده است و نوشتند با انقلابات تکنولوژیکی و انفورماتیکی، دیگر طبقه کارگر جایگاه تعیین کننده خود را از دست داده است و بجای این طبقه حالا محوریت تحولات با طبقه متوسط است. اینها را گفتند و به انقلاب تاختند و حزب کمونیست کارگری را مورد تهاجم سیاسی قرار دادند.
حزب کمونیست کارگری در برابر این تعرض تمام قد ایستاد. تعرض وسیعی را علیه جریانات دو خردادی و ملی اسلامی شروع کرد، فعالیت های سیاسی و میدانی خود را گسترش داد و فضا را به سرعت بر اصلاح طلبان تنگ کرد. این حزب همین روزهای انقلاب جاری را دقیقا پیش بینی می کرد و نیرو و هدفش را وقف سازمان دادن انقلابی کرد که امروز به نام زن، زندگی، آزادی معرف مردم ایران و جهان است. حتی بیست سال قبل اعلام کرد که انقلاب ایران رنگ زنانه خواهد داشت.
حزب کمونیست کارگری در شکل دادن به گفتمان هایی که امروز بر فضای سیاسی ایران غالب است نقشی اساسی داشته است. از سازمان دادن کمپین های جهانی علیه مجازات اعدام تا دفاع از آزادیهای بی قید و شرط سیاسی، از مقابله با سنگسار و پایان دادن به آن تا مبارزه بی وقفه علیه حجاب اسلامی و آپارتاید جنسیتی و آتش زدن حجاب اسلامی در ۱۵ سال پیش توسط کادر حزب کمونیست کارگری در سوئد، پایان دادن به دادگاههای شریعه در کانادا، فراری دادن آیت الله شاهرودی و قاضی غلامرضا منصوری از آلمان، کمپین های هر روزه علیه دست درازی جریانات اسلامی در مدارس و علیه کودکان و زنان فراری از کشورهای اسلامزده، تا کمپین های عظیم جهانی در دفاع از کارگران ایران و زندانیان سیاسی یا دفاع از پناهندگان و سازماندادن آنها و جلب حمایت بین المللی ا مردم ایران گوشه ای از فعالیتهای موثر این حزب در طول ۳۱ سال از فعالیت می باشد.
تاثیرات سیاسی و حتی تشکیلاتی بر جنبش کارگری و اعتراضات و اعتصابات کارگری چنان گسترده است که دست اندرکاران حکومت اسلامی این حزب را “حزب سازمان دادن اعتراضات” معرفی کرده اند. این حزب با بزرگترین ارگان سیاسی و تبلیغی خود، یعنی تلویزیون کانال جدید که نزدیک به ۱۹ سال است بیست و چهارساعته فعالیت میکند، یک رکن بسیار مهم و تاثیر گذار در سازماندهی انقلاب و انعکاس صدای مردم انقلابی برای سرنگونی جمهوری اسلامی است.
جا دارد برای پیروزی آرمان آزادی و رهایی اجتماعی در سنگر این حزب متشکل شد و بر ویرانه های جمهوری اسلامی یک جامعه انسانی را سازمان داد. به حزب کمونیست کارگری بپیوندید.
سردبیر این شماره نشریه ژورنال: کیوان جاوید
*سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com
