مندرج در ژورنال شماره ۳۶۵ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
بالاخره بعد از دو ماه پنج نفر حول رضا پهلوی جمع شدند و منویات “شاهزاده” را در متنی برای “گذار” از جمهوری اسلامی منتشر کردند. متنی در دل انقلاب و علیه آن. حتی نام انقلاب و سرنگونی را با گذار و تغییر رژیم (یعنی همان رژیم چنج) عوض کردهاند. بند بند این منشور، ادبیاتش، لحنش، مطالباتش و همه چیزش هزاران فرسنگ از انقلاب و اعتراض و اعتصاب و همبستگیهای باشکوه مردم فاصله دارد. در منشورشان دیپلماسی بجای انقلاب، مقاولهنامههای بینالمللی بجای مطالبات صریح مردم انقلابی و بوروکراسی و متخصصین بجای فعالین انقلاب با چماق تمامیت ارضی و رعایت استانداردهای بینالمللی بانکی و تسهیل سرمایهداران بینالمللی بجای خواستهای رفاهی نشسته است. البته هنر کردهاند بجای چماق تمامیت ارضی نوشتهاند یکپارچگی سرزمینی تا عبدالله مهتدی با وجدان راحتتری آنرا امضا کند.
برخی از این شش نفر گفته بودند داخل و نظر فعالین داخل خیلی مهم است و حالا منشوری در تقابل با منشور بیست تشکل و منشور مطالبات پیشرو زنان، علیه پلاتفرمها و مطالبات کلیه تشکلهای مردمی داخل منتشر کردهاند با خواستههایی گنگ و الکن بجای مطالبات صریح مردم. تنها چیزی که الکن نیست و از صراحت برخوردار است حفظ سپاه و ادغامش در ارتش است. رضا پهلوی بارها از ضرورت حفظ سپاه و بسیج برای اداره مملکت بعد از جمهوری اسلامی صحبت کرده بود، در این منشور جرات نکردهاند مطابق تمایل اعلیحضرت بنویسند آنرا در زرورق ارتش پیچاندهاند تا همراه با ارتش “یکپارچگی سرزمینی” را حفظ کنند.
از حقوق بشر صحبت کردهاند تا خود را گرفتار مطالبات مشخص مردم نکنند و صریح حرف نزنند. اینها دشمن بی قید و شرط بودن آزادی بیان و اعتراض و تشکل و تحزب و اعتصاباند. مخالف بی قید و شرط بودن آزادی نقد مذهب و لغو مذهب رسمیاند، مخالف اداره شورایی و حکومتی مبتنی بر دخالت مستقیم مردم در سرنوشت خویش هستند. حقوق بشر را کمک گرفتهاند تا خود را گرفتار این مطالبات نکنند! فقط کم مانده بود که بندی را به احیای ساواک اختصاص دهند.
این منشوری است برای کُند کردن و منحرف کردن انقلاب، برای جلوگیری از تغییرات بنیادی و حفظ اساس نابرابریها. وجه مکمل چنین سیستمی حفظ نیروهای سرکوب و حفظ یکپارچکی سپاه و بسیج و ارتش است.
عالیجنابان فقط یک مشکل کوچک دارند و آن اینکه چگونه منشورشان را به خورد مردم بدهند. به خورد فعالین داخل، مدافعین حقوق کودک، مدافعین حقوق زن، کارگر و معلم و بازنشسته، مردم کردستان و بلوچستان و جوانانی بدهند که در هر تجمع و هر فرصتی فریاد میزنند آزادی و برابری، بسیجی سپاهی دشمن ما شمایی، و علیه حقوقهای نجومی و فقر عمومی حرف میزنند و آموزش و درمان رایگان و صدها مطالبه روشن دیگر را با صراحت اعلام کردهاند. البته منشورنویسان هم اینرا بخوبی میدانند، میدانند با یک انقلاب و یک جامعه انقلابی و مردمی روشن طرفند. به همین خاطر اساس هدف خود را جلب حمایت دولتها از منشورشان قرار دادهاند. بیجهت نیست که حتی از بایکوت جمهوری اسلامی و تروریست شناخته شدن سپاه حرفی نزدهاند.
مردمی که دهها سال است هزاران کشته دادهاند و هزار هزار به زندان افتادهاند و شکنجه شدهاند برای یک زندگی بهتر، برای عدالت و رفاه و آزادی، برای تغییر ریشهای این نظام، برای پایان دادن به حکومت آقابالاسر، به چنین منشورهایی تف میکنند، دارند خود را سازمان میدهند و منشورهایشان را با صدای بلند فریاد میزنند و راه خود را میروند.
سردبیر این شماره نشریه ژورنال: کیوان جاوید
*سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com