ژورنال سایت خبری سیاسی ژورنال 
مندرج در ژورنال شماره ۴۵۴ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
از میان بودجه دستگاههای سرکوب، فقط بودجه سه ارگان سپاه پاسداران، وزارت اطلاعات و فرماندهی کل انتظامی در سال ۱۴۰۲ حدودا ۲۰۳ هزار و ۴۰۰ میلیارد تومان است. دقیقه‌ای ۳۸۶ میلیون تومان. یعنی در هر دقیقه به اندازه تقریبا ۸۰ برابر دستمزد ماهانه یک کارگر را به جیب این سه نهاد می ریزند تا همین کارگر را سرکوب کند. همین چند روز پیش هم معلوم شد فرمانده سپاه در نامه به ابراهیم رئیسی خواستار پرداخت بیش از ۱۰ هزار میلیارد تومان برای خرید تجهیزات سرکوب شده است.
آثار این بذل و بخشش برای دستگاه سرکوب را شهروندان فقر زده جامعه همه روزه در زندگی خود با پوست و گوشت تجربه میکنند. نبود دارو و درمان، سفره های خالی، مدارس فرسوده، کودکان کار و زباله گرد، بیکاری گسترده و فقر و اعتیاد و غیره فقط گوشه هایی از تجربه دائمی مردم هستند.
سران حکومت بارها از کابوسشان در باره “شورش گرسنگان” علنا حزف زده اند. وقتی این کابوس با خیزش دیماه ۹۶ و آبان ۹۸ در خیابان ظاهر شد، حکومت اسلامی همین نهادهای سرکوبگرش را به جان مردم بپاخاسته انداخت تا شاید برای همیشه مردم را خانه نشین کند. مردم اما این بار با انقلابی بزرگ به سراغش رفتند. یعنی صاف و ساده سرکوب به ضد خود تبدیل شد.
سئوال این است که چرا علیرغم ناکارآمدی سرکوب، سیاستگزاران حکومت حتی برای بقای خودشان هم که شده بخشی از این ثروت را صرف تامین معیشت مردم نمی کنند؟
اولا، جمهوری اسلامی، حکومت اقلیتی سرمایه دار سوپر ثروتمند است که ثروتش مدیون بیرحمانه ترین چپاول دسترنج کارگران است. حق کارگر از حلقوم این اختاپوس فقط و فقط با مبارزه و نهایتا در هم شکستن تمام عیار حاکمیتش ممکن است.
ثانیا، در کنار مبارزه هر روزه کارگران، جبهه بزرگی از نبرد زنان و جوانان با حکومت در جریان است. تنها امید حکومت برای از دست ندادن سنگرهای بیشتر در این جبهه تقویت نیروی سرکوب است.
ثالثا، مجمموعه این نیروها و اقشار دیگر مردم ستمدیده با انقلاب زن زندگی آزادی عزم خود برای نابودی کامل حکومت را اعلام کرده اند.
حکومت اسلامی دریایی از خون میان خود و مردم ایجاد کرده است؛ از کابوس انقلاب خواب راحتی ندارد؛ و سرکوب تنها و آخرین ابزار و امیدش برای بقاست. ابزاری که کند شده است و نتیجه ای ندارد جز عمیقتر کردن شکاف، مصمم تر کردن مردم برای تعیین تکلیف نهایی و پایان دادن به حیات جمهوری اسلامی.
سردبیر این شماره نشریه ژورنال: سوسن صابری
*سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com
