مندرج در ژورنال شماره ۵۴۸ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
“یاسر رحمانیراد پس از ۱۹ روز حبس در سلول انفرادی، شامگاه ۱۸ مهر به بند عمومی منتقل شد. روز سهشنبه همچنین بیش از ۱۳۰ پزشک، وکیل، کنشگر و آسیبدیده خیزش انقلابی خواستار آزادی فوری و بیقیدوشرط پزشک درمانگر مجروحان این جنبش شدند.”
در جریان انقلاب زن زندگی آزادی، چندین پزشک و دانشجوی پزشکی که به تظاهرکنندگان مجروح کمکهای درمانی ارائه داده بودند دستگیر و بازداشت شدند. همچنین چهار تن از آنان به نامهای پریسا بهمنی، آیدا رستمی، مسعود احمدزاده و آیلار حقی به طرز وحشیانهای به دست مأموران حکومتی کشته شدند.
در سالگرد انقلاب زن زندگی آزادی ما همچنان شاهد فشارهای رژیم بر روی کادرهای درمانی در مخفی نگهداشتن جنایات هر روزه دمودستگاه سرکوب رژیم هستیم. مخفی نگهداشتن وضعیت جسمانی آرمیتا گراوند و دلیل واقعی صدمه مغزی وارده به او، نمونه آخر تلاشهای رژیمی است که جز کشتار و زندان راه دیگری برای ادامه حیات خود ندارد.
تلاش مشترک شخصیتها و نهادهای سیاسی و پزشکی برای آزادی یاسر رحمانی بدون شک گام مهمی در نجات جان این پزشک شرافتمند از چنگال رژیم اسلامی است. درعینحال با مبارزات متحدانه باید رژیم را از مراکز پزشکی و درمانی بیرون راند. با فشارهای بینالمللی میتوان رژیم را به رعایت معاهدات بینالمللی در مورد “بیطرفی کامل پزشکی” وادار کرد.
بر اساس معاهدات بینالمللی هیچ دولت، نهاد و یا فردی در اعتراضات و خیزشهای عمومی نمیتواند مانع دسترسی و دریافت خدمات درمانی شود. درعینحال باید مصونیت کادرهای درمانی در تمامی مدتی که این خدمات را ارائه میدهند، تأمین شود.
دکتر یاسر رحمانی و هر فردی که بهخاطر کمکرسانی به مصدومین انقلاب زن زندگی آزادی توسط رژیم دستگیر و زندانی شدهاند باید بلادرنگ آزاد شوند. شجاعت یاسر رحمانی و بسیاری از کادرهای درمانی ستودنی است و باید مورد حمایت عموم جامعه قرار گیرد. نباید به رژیم اجازه داد تا بهترین فرزندان ما را به سلاخخانههای خود ببرد.
راه چاره بدون شک در متشکل شدن بر حول خواستهای رفاهی و شهروندی و پافشاری بر روی مطالباتی است که از جمله در “منشور مطالبات حداقلی ۲۰ تشکل کارگری” طرح شده است.
سردبیر این شماره: آذر پویا
*سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com