مندرج در ژورنال شماره ۵۷۱ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
علیرضا پناهیان، سخنران دفتر خامنهای، گفته: “تمدنی که بر هوای نفس مبتنی باشد، به وحشیگری منجر خواهد شد” و اینکه “اگر دموکراسی با مدیریت ولیفقیه نباشد، نتیجهای جز وحشیگری نخواهد داشت.”
بیاییم اظهارات این آخوند نزدیک به دربار خامنهای را مستقل از احساس انزجار و نفرتی که ایجاد میکند بررسی کنیم. کلمات کلیدی این اظهارنظر؛ هوای نفس، دمکراسی، و مدیریت ولیفقیه است. پناهیان در همین دو جمله، هسته اصلی دیدگاه و تفکر اسلامی نسبت به جایگاه مردم و توانایی و حق تصمیمگیری و دخالت و مشارکت در زندگی فردی و اجتماعیشان را به نمایش میگذارد.
از نظر پناهیان و حکومت اسلامیاش، خواست آزادی و رفاه و آسایش دنبالهروی از “هوای نفس” است. البته این ادعا تنها مربوط به اکثریت مردم، کارگر و معلم و پرستار و بازنشسته و اقشار کمدرآمد جامعه است و شامل سران رژیم و آیتاللههای سرمایهدار میلیاردر نمیشود. دیگر تز”هوای نفس” در مورد این دزدهای ثروت مردم و زندگی غرق در رفاهشان صدق نمیکند و به “وحشیگری منجر نمیشود”. این فقط مردم هستند که باید بر خواستههایشان چشم بپوشند و دنبال مادیات و “هوای نفس” شان نروند.
نکته مهمتر در اظهارات پناهیان دوقطبی دمکراسی و ولایتفقیه و طبعاً مطلوبیت وجود ولیفقیه برای اداره جامعه است. اسلام و حکومت ولایتفقیهی حتی همین دمکراسی پارلمانی با دخالت ظاهری مردم در حکومت و بعضی آزادیهای نیمبند را هم تاب نمیآورد. دمکراسی که در آن مردم ظاهراً در امر حکومت و جامعه دخالت میکنند و هر چند سال یکبار عدهای را انتخاب و سرنوشتشان را نیابتاً به دست آنها میسپارند هم از نظر اسلامِ پناهیان زیادی است. آخر این مردم که خودشان شعور ندارند. خودشان قادر به تشخیص و تصمیمگیری نیستند. به آقابالاسری، ولیفقیهی احتیاج دارند که بجایشان فکر کند و تصمیم بگیرد. یا به قول این آخوند درباری “مدیریت” کند که در غیر این صورت و نبود مدیریت ولیفقیه ” نتیجه جز وحشیگری نخواهد بود”.
در پاسخ به اراجیف پناهیان باید گفت که اولاً ما ۹۹ درصدیها همه آزادی و همه رفاه و آسایش را میخواهیم و برای “هوای نفس” مان میجنگیم و دیگر اینکه راه رسیدن به آزادی و خوشبختی نه “مدیریت” ولایتفقیه اسلامی و نه دمکراسی غربی حامی سرمایهداری است. تنها نظام شورایی، حاکمیت شوراهای خود مردم که هم قانونگذار هستند و هم مجری قانون، میتواند رسیدن به آزادی و رفاه و برابری و حفظ آن را تضمین کند.
سردبیر این شماره: سوسن صابری
*سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com