مندرج در ژورنال شماره ۵۷۷ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
یک هفته زندگی فقط با تخممرغ: به گزارش خبرنگار ایلنا، همان قیمت سادهترین غذاها یا به عبارتی، نان و تخممرغ و نان و پنیر را اگر برای سی روزِ یک ماه حساب کنیم و حتی اگر کرایهخانه را کنار بگذاریم، باز هم از حداقل حقوق کارگران چیز چندانی باقی نمیماند.
دو زندگی در ایران بهموازات هم در جریان است. آنها که غمی ندارند و سوار بر کشتیهای رؤیایی خود در اقیانوسهای پُر از زیبایی روزگار میگذرانند. آنهایی که دست به روی هر خواسته رفاهی – تفریحی و بهداشتی – درمانی بگذارند فوراً در چشم بر همزدنی برایشان مهیا میشود. آنها که قصرهایشان رؤیای دست نیافتی همه شاهان و سلاطین و اغنیای دیروز و امروز است. این یکدنیا است. دنیایی که با یک نیروی سرکوبگرِ خونآشام و بهشدت ضد انسان پاسداری میشود و برای حفظ آن بهسادگی خون کیان ۹ساله را میریزد و نیکا و سارینا را زیر شکنجه به قتل میرساند تا سرپا بماند و باز هم بر داراییهای عظیمش بیفزاید.
دنیای دیگر، دنیای کارگری است که بعد از ۲۰ سال جانکندن و ازدستدادن سلامت و جوانی، خود و خانوادهاش فقط میتوانند برای ۲۰ روز در ماه، با نان و تخممرغ سر کنند تا فقط زنده بمانند. این دنیایی است که اکثریت عظیم مردم در آن جان میکنند تا زنده بمانند. دنیای اعتیاد میلیونها جوان و تنفروشی زنان و حتی دختران نوجوان، دنیای غم و حرمان از بیآیندگی و دنیای ازدستدادن سلامت و عدم تأمین درمان و هزار مصیبت دیگر.
این وضعیت البته مدام از طرف آن ۹۹ درصدیهای تحت ستم به مصاف طلبیده میشود. جنگ با غارتگران زندگی و پاسداران تباهی بیوقفه ادامه دارد و باید بیش از این نیز ادامه پیدا کند. باید یک تن واحد شد و به جنگ این نظام سراپا ضدانسانی رفت. باید این بساط ستم طبقاتی را نابود کرد و دنیا را از دستشان بیرون کشید. برای رهایی باید دنیا دست ما باشد و حزب کمونیست کارگری آن ستاد جنگی است که میتواند در کنار مردم و با مردم این حکومت را سرنگون کند و یک جامعه آزاد و برابر و انسانی سازمان بدهد. جامعهای که به دست مردم و برای همه باشد. دنیایی بدون فقر و بیعدالتی و بدون استثمار.
سردبیر این شماره: سوسن صابری
*سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com