بُرایی دشنه ذبح اسلامی در اروپا کُندتر می‌شود - پتی دبونیتاس

بُرایی دشنه ذبح اسلامی در اروپا کُندتر می‌شود – پتی دبونیتاس

مندرج در ژورنال شماره ۶۵۴ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

در تاریخ ۱۳ فوریه ۲۰۲۴، دادگاه حقوق بشر اروپا در استراسبورگ ممنوعیت کشتار دام‌ها بدون بیهوش کردن آنها را در دو منطقه بلژیک، فلاندر و والونیا تأیید کرد.

گروهی از سازمان‌ها و افراد یهودی و مسلمان از بلژیک اعتراض کرده‌اند که ممنوعیت ذبح حلال، حقوق و آزادی‌های مذهبی آنها را نقض می‌کند. دادگاه اروپایی حقوق بشر که کنوانسیون اروپایی حقوق بشر را تفسیر می‌کند، در قضاوت خود اعلام می‌کند که “حفاظت از اخلاقیات عمومی نمی‌تواند صرفاً این‌طور درک شود که فقط برای حمایت از حقوق انسانی بوده و ممنوعیت ذبح اسلامی متناسب با اخلاق عمومی، و در حمایت از حقوق حیوانات است.”

ایده اخلاق عمومی البته برای اعتقادات مذهبی سرزمین ناشناخته‌ای است. برای چنین دکترینی، قلمرو همیشه در حال تحول نگرش‌ها و رفتارهای در حال تغییر مورد لعن و تکفیر است. باورهای مذهبی تنها زمانی تغییر می‌کنند که برای بقا و حفظ هر چه بیشتر قدرتشان ضروری باشد حتی اگر به نفع بشریت و زندگی در روی کره زمین هم نباشد. همچنان که پیش‌بینی می‌شد واکنش نمایندگان سازمان‌های مذهبی به قضاوت مذکور خشمگینانه بود.

خاخام مناخم مارگولین، رئیس انجمن یهودیان اروپایی مستقر در بروکسل می‌گوید: “معنای ضمنی این حکم نادرست این است که حقوق این شهروندان در زمینه آزادی مذهب و عبادت حتی کمتر از حقوق حیوانات است.” طبعاً شکنجه حیوانات جزو جدایی‌ناپذیر اعتقادات مذهبی است و ما بیشتر از این انتظار نداشتیم!

این قضاوت دادگاه حقوق بشر اروپا، به مباحث عمیقی درباره جامعه و حقوق مربوط است و به‌درستی تصدیق می‌کند که زمان همراه با ذهنیت این جوامع پیش می‌رود. ما چیزهای وحشتناک زیادی را پشت سر گذاشته‌ایم، چیزهای وحشتناکی که اکنون اذعان می‌کنیم که چقدر وحشیانه و ناعادلانه بودند. پس چرا به گروه‌های خاصی “حق” بدهیم که به رفتارهایی ادامه دهند که به‌وضوح از تاریخ مقبولیتشان مدت‌هاست که گذشته است؟

مدارا با “مقدسات” و تحمل خواست‌های عقب‌مانده مذهبی، بازمانده زمانی است که مذاهب از تسلط مطلقی برخوردار بودند و همین حالا نیز در خیلی از نقاط جهان از آن علیه مدنیت استفاده می‌کنند. اینجا مسئله ربطی به حقوق “اقلیت‌ها” ندارد؛ بلکه جامعه دارد با معیارهای انسانی روبه‌جلو می‌رود. این مثل ترافیک است که سعی در حرکت‌کردن به جلو دارد.

 

سردبیر این شماره: آذر پویا

سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *