مندرج در ژورنال شماره ۳۷۹ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
روز شنبه ۵ فروردین اسماعیل بخشی و جمعی دیگر از فعالین کارگری هفت تپه بر آرامگاه کیان پیرفلک حاضر شده و با خانواده کیان دیدار کردند. در این دیدار که در فضایی پر احساس برگزار شد، اسماعیل بخشی خطاب به خانواده کیان از جمله گفت: “خون کیان را به صورتمان سابیدیم که جزو فراموشکاران نباشیم. هر وقت به آینه نگاه کنیم ببینیم و بدانیم وظیفه داریم، برای چی باید بجنگیم و یادمان نرود که چه خونهایی ریخته شده است. نمیخواهیم جزو فراموشکاران باشیم.”
در طول انقلاب باشکوه زن، زندگی، آزادی بارها شاهد همبستگی و اتحاد بخشهای مختلف جامعه بودهایم. بارها شاهد رقم خوردن صحنههای زیبایی از این همدلی و یگانگی بودهایم، این خاصیت انقلاب است. هدف مشترک مردم یعنی سرنگونی نظام حاکم، دلها را بههم نزدیک میکند، انسانهای همهدف و همآرزو یکدیگر را در آغوش میگیرند، بههم تسلیت میدهند و جرأت میبخشند و رنگ دیگری به مناسبات انسانی در جامعه میزنند.
همین همبستگی در میان جنبشهای اعتراضی نیز دیده میشود. همبستگی میان این جنبشها علاوه بر وجهه زیبا و انسانی آن از نظر سیاسی نیز دارای اهمیتی تعیینکننده است. هر چه میزان حمایت جنبشهای اعتراضی از یکدیگر بیشتر و عمیقتر و اتحاد میان آنها مستحکمتر باشد، جنبش سرنگونی قدرتمندتر خواهد بود. طبقه کارگر در ایجاد این اتحاد میان صفوف جنبش سرنگونی نقش مهمی را ایفا میکند.
حرکت اسماعیل بخشی و جمعی از کارگران هفتتپه در حقیقت بخشی از همین تلاش طبقه کارگر برای حمایت فعال از جنبش دادخواهی است. ضمناً باید توجه داشت که هیچ دیوار چینی این جنبشهای اعتراضی را در جامعه ازهم جدا نمیکند. جنبشهای فوق در جامعه درهم تنیده هستند. نمونههای فراوانی از کارگرانی وجود دارند که درعینحال عزیزانشان را از دست دادهاند و بخشی از جنبش دادخواهی محسوب میشوند. یا فعالین جنبش زنان که جزو طبقه کارگر هستند و همزمان بخشی از خانوادههای دادخواه.
از سوی دیگر برای تمامی جنبشهای اعتراضی تردیدی باقی نمانده که راه رسیدن به اهدافشان از مسیر انقلاب و سرنگونی حکومت اسلامی میگذرد. این آن هدف مشترکی است که موجب ایجاد اتحاد میان صفوف مختلف جنبش سرنگونی میشود. این مطلب را با یادداشت فعالین کارگری هفتتپه خطاب به کیان پیرفلک به پایان میرسانم:
“کیان عزیز، آمدیم بگوییم شرمساریم، ما باید در خیابانها کشته میشدیم تا تو عزیز گلگونکفن به تمام آرزوها و رؤیاهایت برسی، نشد. اما قول میدهیم آنقدر مبارزه کنیم تا جهان و آیندهای شاد و آزاد را برای دوستانت بسازیم.”
سردبیر این شماره نشریه ژورنال: سوسن صابری
*سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com