اعتراض و اعتصاب

وزارت اطلاعات همزمان با گسترش اعتراضات ضد حکومتی در ایران، به رسانه‌های داخلی هشدار داده که در صورت استفاده از برخی عبارات از جمله "جراحی اقتصادی"، "برخورد خشونت‌ آمیز"، "برخورد با مردم" و "تحصن"، با آنها برخورد قضایی می شود.

وریا غفوری، کاپیتان تیم استقلال: "همیشه وقتی صحبت از مسائل اجتماعی و مدنی می شود، فوتبال دیگر الویتم نیست. از جایگاهی که دارم باید استفاده کنم و زبان هوادارانی باشم که با هزار بدبختی بلیط تهیه می کنند و ما را تشویق می کنند."

ورناصری، نماینده مسجد سلیمان در مجلس هم، به روش همکارش گفته "هیچ خبری از اعتراضات در استان خوزستان نیست و ما هیچ تجمعی نداشتیم" و "سرعت اینترنت در استان خوزستان عالی است".

تم اصلی سخنرانی های آکسیون جهانی روز ۱۴ مه، اعتراض قاطع به سیاست گروگانگیری جمهوری اسلامی بعنوان بخشی از سیاست ترور و سرکوب این حکومت بود.

این مردم که غم نان و رفاه و آزادی و زندگی انسانی دارند، با خامنه ای و حکومت اسلامی و با سپاه و دستگاه سرکوب، بسیج، و با دستگاه مذهب، اسلام ، آخوند طرف هستند که همه باهم، علیه این مردم کار و همکاری می کنند و همه باهم مورد انزجار عمومی هستند.

دادستان انقلاب یاسوج در واکنش به بازداشت‌ شماری از معلمان در تجمع اعتراضی روز ۲۲ اردیبهشت گفت که آنها از "جامعه فرهنگیان" نبودند. شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان از بازداشت ۷ معلم در یاسوج و بیش از ۲۰ نفر در شهرهای دیگر خبر داده بود.

همه شواهد نشان می دهد که این اعتراضات به دلیل سونامی گرانی در ایران صورت می گیرد. بر اساس گزارش‌ها، بازداشت شهروندان معترض خوزستانی در پی انتشار فراخوانی مبنی بر تجمع و اعتراض به افزایش قیمت نان از شامگاه پنج‌شنبه، ۱۵ اردیبهشت آغاز شده و در روزهای بعد ادامه داشته است.

در شهرهایی چون سنندج، مریوان، سقز، کرمانشاه، رشت، شیراز تجمعات، بزرگ و قابل توجه بودند و در شهرهایی حکومت مانع برگزاری آن شد. یک وجه قابل توجه حضور چشمگیر زنان بود. در تهران نیروی انتظامی از تجمع معلمان جلوگیری کرد و دو نفر به اسامی مسعود فرهیخته و لطف الله جمشیدی بازداشت شدند. در یاسوج بیش از ۵۰ نفر و در اهواز معلمی به اسم سیامک چهرازی دستگیر شدند.

به گزارش ایلنا، وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی از بازداشت دو تبعه اروپایی در ایران به اتهام تلاش برای ایجاد آشوب و بی‌ثبات‌سازی جامعه خبر داده و مدعی شده است که آنها به گروه‌ها و تشکل‌هایی در ایران خط عملیاتی داده‌اند. از جمله مشخصا از "شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان" ایران اسم برده شده است.