مندرج در ژورنال شماره ۱۱۰ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
دادستان انقلاب یاسوج در واکنش به بازداشت شماری از معلمان در تجمع اعتراضی روز ۲۲ اردیبهشت گفت که آنها از “جامعه فرهنگیان” نبودند.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان از بازداشت ۷ معلم در یاسوج و بیش از ۲۰ نفر در شهرهای دیگر خبر داده بود.
معلمان معترض معلم نیستند! کارگران اعتصابی کارگر نیستند! دانشجویان دانشجو نیستند! همه نفوذی وعوامل بیگانهاند! میلیونها زنی که تسلیم مقررات اسلامی نشدهاند هم از عوامل هجمه غرب هستند! نیمی از خود حکومتیان هم فریب خورده بیگانگان هستند! دوتابعیتیها هم همه جاسوسند! اعضای کانون نویسندگان و فعالین محیط زیست و فعالین حقوق کودک هم همینطور!
این خمیرمایه تبلیغات حکومتی در ۴۳ سال گذشته بوده است. بعبارتی بلندگوهای تبلیغاتی حکومت میگویند دشمن ما همینجاست. مردم هم میگویند دشمن ما همینجاست. فرقش این است که مردم با شهامت اینرا در خیابان فریاد میزنند اما حکومتیان از گفتن صریح این حقیقت میترسند.
در جواب این الدنگ حکومتی دو نکته را باید گفت:
فرض کنیم دستگیرشدگان معلم نبودند. ولی خواست و شعارشان چه بود؟ چرا آنها را دستگیر کردید؟ مگر علیه حقوقهای نازل و گرانی و بیحقوقی و فساد شما حکومتیان شعار نمیدادند، مگر خواهان آزادی اسماعیل عبدی و سایر معلمان زندانی و حق تشکل نبودند؟
ثانیا چرا آنها را در یک دادگاه علنی محاکمه نمیکنید؟ ترستان چیست؟ عبدی و بداقی و بقیه معلمان زندانی و همینطور کارگران و دانشجویان و محیط زیستیها و نویسندگان زندانی را اگر جرات میکنید در دادگاههای علنی محاکمه کنید. نه، شما میترسید. میدانید که همه جامعه محکومتان میکند.
شما از همه چیز وحشت دارید. حق دارید.
سردبیر این شماره نشریه ژورنال: کیوان جاوید
* نقل قول از ژورنال با ذکر منبع آزاد است: نشریه روزانه ژورنال journalfarsi.com